Klimmen langs de Donau

We sliepen uit. Om half 7 werden we wakker. We begonnen aan de eerste dag vande tweede week. De eerste week hadden we 577 kilometer gefietst.
Het was droog, maar er hing een grauw wolkendek boven ons hoofd. Ada fietste naar de bakker, zodat we brood hadden voor het ontbijt. Ik ruimde intussen de tent op, die al vrijwel droog was.
Toen Ada terug kwam uit Dillingen ontbeten we aan tafels in de Biergarten van "Eichwaldstuben". Om 10 over 8 reden we aan de achterzijde de camping af en de Donau-Radweg op.

De eerste kilometers waren vlak langs de rivier vlak, maar bij Steinham hadden we de eerste klim van de dag. In Höchststadt ging het golvende landschap door, waarna we door het boerenland reden en de Donau overstaken.
In Ruppenmühle zag Ada de mogelijkheid om een bocht af te snijden. Over onverharde wegen reden we 3 kilometer waarop we zegge en schrijve 3 boerderijen tegen kwamen.

Met de flinke wind in de rug schoten we lekker op. Via Zusum reden we om half 11 Donauwörth binnen, het zoveelste leuke stadje. We wilden een terrasje aan de voet van de Rieder Turm bezoeken, maar deze ging pas om 11 uur open.

Door de mooie poort reden we naar de Altstadt, waar we bij een bakkerij cappuccino en jus d'orange  dronken met daarbij twee aardbeien-vlataartjes. Mmmm.

Na Donauwörth, liggend aan de Romantische Strasse,  begon het klimmen.

Aanvankelijk licht glooiend, maar vanaf Schweizerhof begon het pas goed. Vooral na Altisheim kregen we een pittige klim voor onze kiezen. Het grote voordeel  was, dat we bij Leitheim en Lechsend werden getrakteerd op een prachtig uitzicht.

Bij de 435 meter hoge Schlossberg aten we even wat voor we verder reden,  Dat was vooralsnog afdalen naar Marxheim en vandaar naar de Donau.

Over een onverharde weg reden we kilometerslang over een dijk, die zeer breed was door een stuw. Op een bank aan het water aten we brood met pindakaas. Wie is er niet groot mee geworden?

Nu willen er aan de waterkant nog wel eens stekende insecten vliegen, die dol zijn op het bloed van mijn vrouw. Zij kon met enkele bulten erbij de weg naar Bertholdsheim oppikken.
Vanaf Stepperg was de weg opgebroken, waardoor we iets anders reden. Hier begon het klimmen pas echt. Vooral de klim vanaf  Riedensheim over onverharde bospaden was pittig. Wel hadden we in Naturschützgebiet Finkenheim weer een prachtig panorama.

Zo zagen we onder ons het fietspad over de Donaudijk liggen, dat nog niet op de kaart te zien was.
"Het is een paar jaar oud", zei een man uit de omgeving: "Het fietspad is echter nog niet vrijgegeven."
Desondanks zagen we enkele fietsers er gebruik van maken!een niuewe heuvel en daalden af naar
Vanaf ons uitkijkpunt in de bossen daalden we, beklommen een nieuwe heuvel en daalden toen af naar Bittenbrunn. Een steile afdaling.
In de verte lag Neuburg er prachtig bij.

Na de laatste paar kilometer vlak te hebben gereden staken we bij Neuburg de brug over en reden linea recta naar de camping toe.

Op "Campingplatz des Donau Ruder Club Neuburgs" zetten we de tent op en fietsten terug naar Neuburg om boodschappen te doen. Bij terugkomst stond te kilometerteller op 79 kilometer.
Ada kookte, nadat we om beurten hadden gedoucht, de aardappels met broccoli. Met een paar plakken gesmolten kaas smaakte het net als de yoghurt met pruimen goed.

Ik deed de vaat, waarna we naar de Altstadt van Neuburg wandelden. Wederom een mooi stadshart.

We dronken nog wat in de "Elisenlounge" als afsluiting van een dagje pittig klimmen langs de Donau.