Winterluchten

Het was een drukke dag vandaag. Om 11 uur zou ik een kinderpartijtje geven in IJshal De Vliet. Voor die tijd moest ik de broodbestelling bij "De Helianth" gehaald moeten hebben. Dat deed ik onder een mooie zonsopgang.


De boodschappen bracht ik thuis en fietste meteen door naar de Marie Diebenplaats, waar ik mijn schaatsen in de trainerskleedkamer aandeed. Ik reed op de 250-meterbaan een rondje met Jaap Kroes, die net teruggekeerd was uit Amerika. Ik begrijp wel waarom.






Mark Rutte inmiddels ook....

De behendigheid, die onze voormalige premier politiek in zijn mars had, probeerde ik op de smalle ijzers over te brengen op een tiental kinderen op de funbaan. De les verliep gladjes en het tiental kinderen pikten de oefenstof snel op. Binnen drie kwartier hadden ze de basisvaardigheden aardig onder de knie. Terwijl zij nog een tijdje speelden op de funbaan, ging ik naar boven, waar ik nog een tijdje met Elfstedenmaat Frits van Huis schaatste.

Daarna fietste ik door naar het Kerstbomenasiel, waar we onze kerstboom weer ophaalden voor de feestdagen in het eind van december.

Ada was  er al en samen fietsten we naar huis toe, waar we samen lunchten.

Ada was vanochtend al naar de volkstuin geweest. Ik reed er na de lunch naar toe om van daar uit een kilometer of 7 te gaan hardlopen. Onderweg hoorde ik eenden in de sloot andere geluiden produceren, dan "kwak, kwak!"

Dat klopte ook, want het waren smienten.

Deze smiecht zag een smient oftewel een fluiteend. Duidelijk herkenbaar.
Vanaf de volkstuin liep ik naar raadhuis "De Paauw", waar ik een rondje door het park liep.




Ik zag diverse mij onbekende paddenstoelen.

De doolhofzwam.

De oranje aderzwam.

Ik ben gek op foppen, dus het fopelfenbankje past wel bij mij.
Ik liep terug naar de tuin, waar ik mijn fleece en mijn winterjas weer aantrok. Ik praatte een tijdje met de buurvrouw en zag, dat het een mooie avondschemering zou worden. Ik besloot via de Papelaan terug naar huis te fietsen.



Nadat de zon was ondergegaan, vertoonde de sluierbewolking steeds meer pasteltinten. In de Stevenshof nam ik wat foto's op de brug over de Dobbewetering.





Ik fietste door naar de molen, waar ik bij het fotograferen aan de praat raakte met iemand, die in zijn jeugd tegen Kjeld Nuis geschaatst had.

Doordat hij bij een wedstrijd onderuit geschaatst was, had hij een enkelblessure opgelopen en was hij gaan roeien. Met succes, want hij is Europees jeugdkampioen geworden.


En zo levert een mooie avondschemering ook nog een mooi verhaal op.

Eenmaal heeft hij Kjeld Nuis op de schaats verslagen.

En dat kan niet iedere schaatser zeggen....

Winterluchten zijn de mooiste luchten!