Als je als Leidenaar op 3 oktober 's ochtends over moet geven, dan heb je op voorhand de schijn tegen. Dit gebeurde mij op de grauwe, winderige zaterdagochtend. Om 3 uur was ik thuis van het optreden van "the Shoes", waarna ik als een blok in slaap viel. Om een uur of 9 kwam ik mijn bed uit, om met Ada boodschappen te gaan doen voor het weekeinde.
Het ontbijt viel niet helemaal lekker, maar goed, dat kan gebeuren. Ik ging naar de bakker en Ada alvast naar Albert Heijn, waar ik me even later ook meldde. Ik kreeg een maggi-smaak in mijn mond en dan weet je eigenlijk al genoeg. Op de fiets reed ik zo snel mogelijk naar huis, waar Ike om half 11 net thuis was van het avondje stappen in Leiden. De rit naar huis was niet voor niets: de inhoud van de maag belandde al gauw op de bodem van een emmer.
Met een lege maag dook ik in bed, waar de slaap al vrij snel weer kwam. Het meest vervelende vond ik, dat ik de volgende dag Hans af moest bellen voor de training voor de halve marathon van Amsterdam ten gevolge van een buikgriep. Aan de alcoholinname kon het niet liggen: ik ken wat dat aangaat mijn grenzen aardig. Maar ik weet al hoe het commentaar zal luiden: "Dat zeggen ze allemaal!" Als Leidenaar heb je op 3 oktober de schijn tegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten