"Uitslovers!"

Als dank voor het spuitwerk mochten we vrijdagmiddag het ijs al betreden. Om kwart over 3 stond ik op de nieuwe ijzers. De oude waren al zo vaak geslepen, dat er geen nieuwe ronding meer was in te zetten. Niet zo gek trouwens: ik had ze al 10 seizoenen gebruikt en met een gemiddelde van een kleine 2000 km per seizoen kom ik uit op 20.000 km. Ik heb de halve wereldbol ermee geschaatst, dus op een gegeven moment is het gewoon op.
Het was wel even wennen. De eerste paar rondjes deden de ijzers niet, wat ik wilde. Het rechter ijzer stuurde naar binnen, terwijl ik dat niet van plan was. Maar goed, na een paar rondjes begon het wat beter te lopen. Je krijgt weer het gevoel, waar je druk moet zetten op het nieuwe ijzer en op het supergladde, keiharde ijs kwamen de lange slagen weer terug.
Een kunstschaatster draaide intussen haar pirouettes op de binnenbaan. Ook zij had het prima naar haar zin in de IJshal aan de Vondellaan.
Op een gegeven moment ging het schaatsen zo lekker, dat Dries Breugom mij en een andere vrijwilliger moest laten gaan. We kregen gekscherend te horen: "Uitslovers!"
Ik hoop het dit jaar nog vaak te mogen horen....