Dorestad

Zoals iedere schoolvakantie was er ook deze herfstvakantie schaatsles voor kinderen. Zelf heb ik me opgegeven voor maandag, woensdag en donderdag. Ik was om kwart voor 9 bij de IJshal, waar ik nog even met wat IJVL-leden stond te praten, die op het punt stonden om op herfstkamp te gaan. Om kwart over 9 begon de les. Ik had een groepje van 6 kinderen. Zoals gewoonlijk was het weer gezellig. Er waren ruim 50 kinderen, dus je had ruimte genoeg om de oefeningen uit te kunnen voeren.
Mijn kunstschaatsende dochter was voor het eerst bij deze lessen en zij had samen met een oude rot in het vak een groepje. Na afloop was er warme chocolademelk met slagroom in de kantine, waarna het trainersgilde nog even gezellig bijpraatte. Om half 12 was ik weer thuis.
Ada kwam om een uur of half 1 thuis. Ze was met Mieke Aalders wezen wandelen. Na geluncht te hebben gingen we naar het Rijksmuseum van Oudheden aan het Rapenburg voor de tentoonstelling over Dorestad.

Het is een mooie expositie. Veel voorwerpen zijn opgegraven in dit stadje, dat in de Middeleeuwen een van de grootste havensteden van Europa was.

Dat hebben ze geweten, want de Noormannen kwamen als bijen op de honingpot af. Diverse keren is Dorestad geplunderd door de Vikingen en uiteindelijk is de havenstad daaraan ten onder gegaan.


Als schaatsliefhebber kon ik mijn hart ophalen. Er waren ook glissen, waarop je kon proberen te glijden op een plank van een meter of 4 lengte. Uiteraard heb ik de botten onder mijn schoenen gebonden en het even geprobeerd. Het kan zijn, dat de vloer plank niet glad genoeg was, maar lekker glijden deden de glissen niet. Mijn conclusie: schaatsen rijden toch een stuk comfortabeler!