Een gewaarschuwd mens

Gewaarschuwd werden we. Kom niet naar de Gouwzee. Dit bericht werd door de NOS verspreid: "Delen van het ijs op de Gouwzee zijn gevaarlijk. Dat zegt de politie Zaanstreek-Waterland.
De gemeenten Edam-Volendam en Waterland raden schaatsen en wandelen op de Gouwzee af. De gemeenten komen met hun advies na overleg met de schaatsbond KNSB en de hulpdiensten.
Scheuren in het ijs nemen in aantal en omvang toe en maken het ijs onbetrouwbaar. Voor vandaag wordt kruiend ijs verwacht waardoor grote wakken kunnen ontstaan."

Een achttal personen uit Leiden en Oegstgeest sloeg deze waarschuwing in de wind. Met Mart Moraal, Bauke Dooper, Arthur van Winsen, Jaap de Gorter, Jos Drabbels, Paul Verkerk en Andrea Landman vertrok ik toch naar Monnickendam.

Het had weer eens een keer gesneeuwd, en Nederlanders willen daar dan graag over klagen. Maar Jaap, Jos, Paul en Andrea hebben pas echt veel sneeuw gezien.
Ze zouden een week gaan schaatsen op het Lipno-meer in Tsjechië, maar ze hebben geen meter kunnen schaatsen. Er lag een laag sneeuw van 75 cm op dit op 800 meter hoogte gelegen bergmeer. Nee, dan viel die paar centimeter op de Gouwzee wel mee.
Het ijs gleed fantastisch, misschien iets minder dan gisteren, maar beter dan we op veel dagen deze winter hadden meegemaakt.
Gezien de waarschuwingen en onze eigen waarnemingen hadden we ons voorgenomen om alleen in het zuidelijk deel van de Gouwzee te blijven, maar dat was totaal overbodig. De wind was een beetje gedraaid, van noordoost meer naar het oosten. Veel natte scheuren, die we gisteren zagen, waren nu weg, en dat kwam echt niet alleen door het laagje sneeuw.


We reden via Marken dus toch door naar Volendam, waar Mart zijn broer Gert-Jan ontmoette bij het kruiende ijs. Het leek door de sneeuw wel een poollandschap!



Verder kwamen we Erik van Kordelaar tegen. Erik reed met ons op via de kluunplek halverwege Volendam en Monnickendam.

Nu kwamen al die waarschuwingen op radio en televisie goed uit. Het was veel rustiger dan gisteren. Eigenlijk was het dus net zo druk, want een gewaarschuwd mens telt voor twee!!!!

Bij de ijszeilboten was het tijd voor de krentenbollen!

Net als gisteren reden we door naar Marken. Onderweg maakte Mart Moraal een filmpje van me als schaatser.






In Marken stopten we bij een koek-en-zopietent voor de warme chocolademelk. Bert Raaphorst reed hier met zijn zoon Sebastiaan, die in 1986 als 16-jarige samen met zijn vader de Elfstedentocht reed in 9 uur.



Met hen reden we naar Volendam, waar we Wil Verbeij en zijn vriendin tegenkwamen, terwijl we terug in Monnickendam Douwe en Jilles Kinkel ontmoette.

Het leek wel een rijdende reünie!
De helft van het gezelschap hield het na 2 ronden om uiteenlopende voor gezien, zodat ik met Arthur, Mart, Wil en Andrea in een hoog tempo nog een keer naar Marken reed langs de dijk, waar we stuitten op Sjaak Stuijt. Vervolgens staken we de Gouwzee dwars over naar Monnickendam toe. Een prachtig gezicht, want vanaf het midden van het meer zag je aan alle kanten een slinger van schaatsers, terwijl langsscherende ijszeilers het plaatje compleet maakten op deze witte vlakte.

We troffen de rest van het gezelschap, hoe toepasselijk, in "'t Marker veerhuis". Er werd appeltaart, koffie, chocolademelk en erwtensoep besteld. Vanuit dit café aan de haven had je een prachtig gezicht op de Gouwzee, met in de verte een lang lint van gewaarschuwde mensen.