Pioenrozen

Vanochtend heb ik in de bibliotheek gewerkt en vanmiddag zou ik om 4 uur bij station Voorschoten zijn om met Hans Boers te gaan lopen. Soms gebeuren er vreemde dingen in het leven. Dit keer was Hans op tijd en was ik 10 minuten te laat. In Pamplona heb ik de batterij van mijn horloge laten vervangen en daarna loopt deze niet meer helemaal stipt. In Spanje noemen ze dit verschijnsel "Mañana, mañana".

Hans wilde nog even pioenrozen kopen, dus we reden naar de Kniplaan op deze zonnige zaterdagmiddag. Ook Douwe Kinkel was op de fiets. Ik kwam hem onderweg tegen. Vanaf de Kniplaan liepen we een rondje door de Vlietlanden. Het was heerlijk weer om te lopen. Er was, aan het aantal zeilboten op de kant te zien, een zeilwedstrijd geweest.
Bij de Vogelplas gekomen dribbelden we een klein stukje, toen we werden ingehaald door een oud-triatleet, die met zijn kleinkind achterop de fiets richting Voorschoten reed. "Zie je die loper daar" zei hij tegen ons, "die moeten jullie gaan inhalen!" Met de fiets als windbreker tegen de noordwestenwind in, kwamen we wel wat dichterbij, maar het gat was te groot om dicht te lopen.
De triatleet wees ons op het feit, dat er wederom noordwestenwind stond. Dat was mij ook al opgevallen. Vanaf december zoekt de wind constant deze hoek op. Vandaar de sneeuwwinter, vandaar het koude, maar droge voorjaar en vandaar de as van IJsland.

Voor meteorologen is 2010 inderdaad een heel bijzonder jaar.
Op het laatste stukje naar onze voertuigen kletsten we nog wat over het wereldkampioenschap voetbal, voor Hans naar huis vertrok met een bos pioenrozen.

Wie weet kunnen we over een maand naar Schiphol met een bos KAMpioenrozen.