Een maand of 2 geleden kreeg ik een mailtje van Michiel van Straten. Ik werd uitgenodigd voor een boekpresentatie. Ik kende hem niet persoonlijk, maar had hem een paar keer te woord gestaan voor zijn rubriek "De Kwestie", die destijds in het Leidsch Dagblad stond. Het ging over de Elfstedentocht en over hoe je warm kunt blijven in de winter. Dit laatste stuk is grotendeels gebaseerd op de Toertochttips op dit weblog en dan met name het stuk over kleding.
Ook al behaalde ik 31 jaar geleden mijn diploma voor bibliothecaris aan de Frederik Muller Academie in Amsterdam en was ik sindsdien werkzaam bij bibliotheken van Leiden en Katwijk, een uitnodiging voor een boekpresentatie is geen dagelijkse routine.
Met de uitnodiging op zak vertrok ik dus naar de boekpresentatie van "Onzeker op zee" bij De Kler in Leiderdorp. Uiteraard schafte ik een gesigneerd exemplaar aan van dit debuut van Michiel van Straten. Het boek bevat 10 zeilverhalen. Op dit moment heb ik er een paar van gelezen. Een ervan speelt zich af op de Kagerplassen, voor (ijs)zeilers een gevaarlijk oord!
De verhalen, die ik gelezen heb vond ik goed geschreven. "Onzeker op zee" is een prima boek om mee te nemen, als je met vakantie gaat. Vooral degenen, die het water op gaan, kan ik dit boek van harte aanbevelen. Vooral de ondertitel is prachtig: "Een onstoer vaarverhaal". Een prachtige tegenhanger van alle stoere zeeverhalen, waarbij de zee niet hoog genoeg kan gaan.
Op de voorkant is een prachtige foto te zien van de vuurtoren van Marken. En laat ik deze winter nu 3 heerlijke dagen daar vlak bij geweest zijn op de Gouwzee.
De beleving blijft hetzelfde: zowel als zeiler als als schaatser zie je Nederland vanaf "het water". En de kunst blijft dan om de schoonheid van ons lage landje in woorden te vangen.
Michiel van Straten heeft inmiddels een aardige ervaring als zeiler. Mijn ervaring is wat dat aangaat zeer beperkt. Ik ben een paar keer mee gevaren met mijn zwager Anton en zijn vrouw Annemarie, die op een tjalk woont in Harderhaven. Mijn enige andere ervaring is die van 30 jaar geleden.
In 1980 woonde ik ruim een half jaar in Leiden. Ik zou met Els Driever, Jochien Bakker, Harry van Oers en Jelle Sybesma gaan fietsen in de Loirevallei. Onderweg daar naar toe hadden we een tussenstop in Parijs, precies op de dag, dat de Tour de France op de Champs Elysee arriveerde. Daar beleefden we bij toeval HET hoogtepunt van het Nederlandse wielrennen: Joop Zoetemelk won de Tour de France, Hennie Kuiper mocht het tweede treetje op het erepodium betreden, terwijl Johan van de Velde ook nog eens het jongerenklassement won!
Als voorbereiding op de fietsvakantie in de tuin van Frankrijk had Jelle Sybesma ons uitgenodigd om een weekend naar Terherne te komen, waar hij een zeilboot had liggen.
Terherne, tussen twee haakjes, is het dorp, waar de serie "de Kameleon" van Hotze de Roos is gesitueerd.
En ik moet eerlijk zeggen: als je nog nooit echt hebt gezeild, is zeilen een heel avontuur. In het begin doe je elke keer net het verkeerde.
Hoor ik daar mensen mompelen, dat ik dat niet alleen in het begin doe?
Maar goed, onder de bezielende leiding van Jelle Sybesma leden we geen schipbreuk en op een gegeven moment hing dit stuk tuig aan het tuig boven het water van het Sneekermeer.
De foto's van het kielhalen zal ik jullie besparen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten