Op een koude en licht mistige morgen fietste ik naar "de Bult", waar de jeugd om 10 uur aan hun tijdrit waren begonnen. Al snel zag ik een aantal wielrenners wandelen. Bij de reparatie van het wielerparcours had iemand bedacht, dat je prima split kon gebruiken. In combinatie met een vochtige baan betekende dit de ene lekke band na de andere.
Na 3 rondjes ingereden te hebben gaf baancommisaris Jos Fugers het sein, dat we los mochten.
De eerste ronde ging echter iets te langzaam naar mijn zin. Met een gemiddelde van 28,7 zou ik boven het uur uitkomen. Maar langzaam maar zeker begon het gemiddelde omhoog te kruipen. Via 29 naar uiteindelijk 29,4. En dat tempo zou ik uren vol kunnen houden. Wat dat aangaat ben ik een echte diesel.
Gedurende de hele tijdrit werd ik door deze of gene ingehaald. Met nog 6 ronden te gaan hoorde ik omroepen, dat de ene na de andere renner aan de laatste ronde mocht gaan beginnen, al was er een viertal renners, die door lekke banden dat punt nooit zouden halen. Zodoende werd het steeds leger op het parcours. Op een gegeven moment was ik de enige renner, die nog in koers was. Bij de Tour de France hebben wielrenners dat graag: dan hebben ze veelal de gele trui om de schouders. Bij mij lag het een tikkeltje anders: ik reed onbedreigd op de rode lantaarn af. Binnen het uur: dat weer wel.
Er zullen niet veel sporters zijn, die tevreden zijn met de laatste plaats. Maar gezien de inspanningen van de dag ervoor viel het gemiddelde me niet tegen en was er geen enkel verval te bespuren in de tijdrit. Wat dat aangaat blijf ik een échte stayer.
Het was een zwaar trainingsweekeinde geweest, dat ik boven verwachting doorstaan heb. Ik ben klaar voor het schaatsseizoen 2010-2011!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten