Hazen

In de atletiek, en dan met name bij de marathon, is het de gewoonte, dat er met "hazen" gewerkt wordt: atleten, die potentiële recordhouders kilometers lang uit de wind houden om hen in staat te stellen eventueel een wereldrecord te lopen. Afgelopen zondag was dat bij de marathon van Rotterdam ook het geval. Of, zoals het in De Pers zo mooi beschreven werd: een windscherm op twee benen.

Ik heb het, ondanks dat ik druk aan het trainen ben voor mijn negende marathon, nog niet zo ver gebracht, dat er in de marathon van Leiden een groep topatleten klaarstaat om mij naar een toptijd te sleuren.
Maar vandaag kon ik alvast wennen aan het idee.

Bij mijn avondtraining van anderhalve ronde Stevenshofpolder zag ik een paar hazen in de wei dartelen op de plek, waar een stel bureaucraten N11-West aan wil gaan leggen, daarmee weer een stuk van het schaarse groen rond Leiden opofferend.

Gepokt en gemazeld als ik inmiddels ben met het lopen van wedstrijden, weet ik hoe de hazen lopen. Als ik samen met Jaap de Gorter naar de finish ga, ben ik het haasje....