Heuptas

Het regende gisteren de hele ochtend gestadig door. Volgens mijn trainingsschema voor de marathon van Leiden zou ik 10 km gaan hardlopen. Dat deed ik dus ook. Met de marathon kun je ook regen treffen en dan zeg je ook niet af.

Mijn groen-paarse heuptas was aan het verslijten en begon her en der uit te spruiten. Tijd voor een nieuwe dus. Ik liep via het Morskwartier naar de Leidse binnenstad, waar diverse sportzaken niet al te ver uit elkaar lagen. Als de ene geen geschikte heuptas had, dan zou de andere het wel hebben.
Bij de tweede winkel was het al raak. De oude dankte ik, na minstens 5 jaar intensief gebruik, ter plekke af en met de nieuwe heuptas vervolgde ik mijn looptraining. Het lopen ging erg makkelijk. De loopconditie begint weer terug te keren, al weet ik zondag pas, hoe de vlag er echt bij hangt: dan heb ik mijn eerste 30 km erop zitten.

De heuptas is wat compacter dan de vorige. Ik draag de heuptas zowel met het lopen als met het schaatsen.
De "bretels" van de salopet doe ik nooit over mijn schouders. Als je dan naar de w.c. moet, moet je je immers half uitkleden. Doordat de salopet van elastische stof is, blijft deze toch wel zitten, zeker als je, net als ik, een kleine heuptas draagt voor mijn portemonnee en zakdoek.
Ook bij het schaatsen op natuurijs draag ik altijd mijn heuptas. Uiteraard let ik dan ook op mijn heupinzet!

Ik hoop dan ook van ganser harte, dat ik het komende winter weer vaak op mijn heupen zal krijgen.....