Nu is het met Koninginnedag een beetje vreemd gesteld. Ooit werd het ingevoerd om het huis van Oranje weer populair te maken na alle escapades van koning Willem III, wiens bijnaam "Koning Gorilla" luidde, op de verjaardag van zijn dochter Wilhelmina, 31 augustus.
Toen zij in 1948 opgevolgd werd door haar dochter Juliana "verhuisde" Koninginnedag naar 30 april. Dat Beatrix, die op 31 januari jarig is, die dag niet zo dag zitten voor inmiddels ingeburgerde activiteiten als de vrijmarkt in hartje winter, is te begrijpen. Zodoende bleef de verjaardag van Juliana gevierd worden: 30 april.
Maar ja, koningin Juliana overleed in 2004, en het blijft toch iets vreemds om dan diens verjaardag nog te blijven vieren.
Exit 30 april, zou je zeggen, ware het niet, dat er uit onverwachtse hoek een redder in nood in het huis van Oranje-Nassau te vinden was.
Deze redder speelt prachtig piano in het bovenstaande loflied: mr. Pieter van Vollenhoven. Sinds 2004 vieren we dus feitelijk Pieters verjaardag!
In familieverband vieren we trouwens ook een verjaardag. Ada's broer Anton. Derhalve stonden mijn vrouw en ik om 8 uur op om nog snel even wat boodschappen te halen, te ontbijten en naar het station van Leiden te fietsen. Hier namen we de trein naar Hollandsche Rading, waar we weer op de fiets stapten. Via de bossen rondom Lage Vuursche trapten we naar Soest, waar we onaangekondigd bij mijn oud-klasgenote van de Bibliotheekacademie in Amsterdam, Nicolette Kühne-Smit op de stoep stonden. Een klein half uur later reden we via Soestduinen door de bossen naar Amersfoort. Het saaiste deel van de tocht volgde. Via Hoevelaken naar Nijkerk. Op dit vrij kale stuk voelden we een krachtige noordoosten bries.
In de wintermaanden zouden we blind tekenen voor deze noordoosten wind. Kou, of beter gezegd transportkou en daarmee natuurijs, is onder die omstandigheden veelal gegarandeerd! Hadden we deze wind in de eerste week van januari 2011 maar gehad....
Maar gisteren bracht de tegenwind geen kou, maar was het vooral een extra krachttraining van in totaal 76 km.
Tot Putten reden we over stillere wegen, waarna we door de bossen naar Ermelo reden en vandaar langs de vrij drukke hoofdweg naar Harderwijk, om door de tunnel en over de brug in Harderhaven uit te komen bij de tjalk "'t Is net oars", waar we Anton konden feliciteren met zijn verjaardag. Op het zonovergoten achterdek, dat net in de luwte lag, vermaakten we ons met voornamelijk familieleden uitstekend. Het Limburgs landbier smaakte heerlijk en de catering was prima verzorgd!
Van de Koninginnedag, pardon, Pieters verjaardag, hebben we de hele dag weinig tot niets meegekregen. Maar ja, wij hadden dan ook ons eigen verjaardagsfeestje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten