Knipoog

Ja, Ajax was al geplaatst voor volgende ronde van the Champions League. Ze hoefden, met een gehavend elftal, alleen nog maar tegen Real Madrid 2 te spelen, en zelfs met een niet al te grote nederlaag waren ze geplaatst.
Zelf heb ik gekeken naar de opkomst van beide teams. Martijn Houwaart, de jongste zoon van mijn collega Nelina, mocht de spelers het veld op begeleiden. Na de 1-0 voor Real geloofde ik het verder wel. Mijn lichaam had rust nodig en net als de avond ervoor ging ik vroeg naar bed. Volgende week moet ik fit aan de start van de 1000 rondjes verschijnen.

Vermoedelijk ben ik een van de weinige Ajax-fans geweest, die lekker geslapen heeft. Zodoende miste ik de knipoog.

De uitzonderlijke score van 1-7 van Olympique Lyon in Zagreb, na de rust tot stand gekomen, deed me ergens aan denken: december 1983. Het Nederlands elftal was al zo goed als geplaatst voor het Europees kampioenschap in Frankrijk. Na rust rolde Spanje echter Cyprus alsnog met 12-1 op, waardoor Oranje alsnog het EK op doelsaldo miste.
Mijn vermoeden is, dat er in beide gevallen in de kleedkamer flink wat geld rolde. Er gaan in de voetbalwereld zulke hoge bedragen rond, dat daar niet altijd eerlijk volk op afkomt.
Wat dat aangaat kun je beter op donderdagochtend in de Leidse IJshal zijn, waar we vanochtend met een stuk of 20 krasse knarren de gebruikelijke piramide reden. Het ging wat rustiger dan vorige week en het werd zeer op prijs gesteld, dat ik geen dobbelsteen had meegenomen.

"Het lag niet aan de dobbelsteen", antwoordde ik met de scherpe blik van een tijger: "Maar meer aan enkele donderstenen!"
Wat dat aangaat: wij kunnen onze sport nog met een knipoog bekijken!