Pietloos

Ik geef al een jaar of 20 schaatsles op vrijdagmiddag bij de IJVL, en al die jaren stond één traditie als een huis: de laatste schaatsles voor Sinterklaas kwamen er een paar Zwarte Pieten de schaatsles opvrolijken.

Ik was dan ook onaangenaam verrast, toen ik afgelopen weekeinde dit mailtje ontving:
SINTERKLAAS IN DE IJSHAL
Voor alle in Leiden trainende G- en jeugdschaatsers van de IJVL komt Sinterklaas aanstaande woensdagavond in het restaurant van de IJshal. Oók voor de kinderen die niet op woensdag trainen! De Sint komt speciaal voor ons na de training, dus om half zeven. Hij vindt het natuurlijk leuk om een zaal vol met leden van de mooiste club van Leiden aan te treffen.
Behalve chocoladeletters deelt hij ook de prijzen uit voor de IJVL-ers die twintig of meer loten hebben verkocht bij de Grote Clubactie, waaronder natuurlijk de Hoofdprijs! Was de voorsprong van Olav groot genoeg of zou hij nog zijn ingehaald door.........
De Pieten komen jullie aan het eind van de training van het ijs halen. Zeg maar tegen je moeder dat ze 't eten voor je warm houdt, want voor zeven uur zijn we niet klaar..
Andere jaren kwamen in de week vóór 5 december elke training Pieten op het ijs met chocoladeletters. Dat gebeurt dit jaar niet. Ze komen alléén op de woensdag!

Bovenstaand mailtje gaat er van uit, dat degenen, die op andere dagen schaatsen, allemaal op woensdagavond op kunnen komen draven.
Daarnaast staat niet ieder IJVL-lid op de IJVL-flitslijst.
Voor de les van de IJVL had ik een uur schaatsles gegeven voor de buitenschoolse sport, en ook deze verliep Pietloos. In de dweilpauze voor we aan de IJVL-les konden beginnen, hoorden Monica, die gelukkig weer voldoende hersteld was om schaatsles te kunnen geven, en Marieke, die voor de tweede keer stage kwam lopen bij mij, voor het eerst van het ontbreken van de Zwarte Pieten.
"Als we dat hadden geweten", klonk het als uit één mond: "Dan hadden wij als Schaatspieten op kunnen treden!"
Door de miscommunicatie ging deze mogelijkheid om het Pietloze tijdperk te omzeilen, verloren.

En dat, terwijl ik in de jaren, dat ik in "De Hobbit" achter de bar stond, diverse avonden in het weekeinde gezellig kon bomen met stamgast Piet Loos, die samen met zijn zwager Joop van Egmond een vaste plek had aan de bar in het smalle gangetje.
Een van de snaakse opmerkingen van Piet, die in die jaren net zo veel geld aan de kapper besteedde als ik, was: "Geef je me een biertje, of zullen we er even om dobbelen?"
Dat Piet Loos tijdperk beviel me beter dan het huidige Pietloze tijdperk.