Ik had gisterenmiddag net het stukje Pietloos klaar, of de telefoon ging. Gerard van Tol belde, of ik in kon vallen bij het G-schaatsen. Uiteraard kon dat. Ik was toch al in de IJshal, daar ik het uur ervoor de les van Carl Flaman overgenomen had.
Gerard vertelde erbij, dat het een beetje een chaotische les zou worden, daar Sint en Piet langs zouden komen. Net alsof mijn lessen anders niet chaotisch verlopen....
Maar eerlijk is eerlijk: ik had Nooitgedagt, dat er zo snel een einde zou komen aan het Pietloze tijdperk.
Om kwart voor 7 zat ik op de fiets naar de IJshal, waar ik om 7 uur samen met Hen van den Haak, die het lesschema in elkaar gezet had, een groep van 12 IJVL-schaatsers weer wat techniek bij gingen brengen.
Ik concentreerde me op individuele begeleiding: een paar ronden achter iemand schaatsen, een paar aanwijzingen geven en dat dan voordoen en daarna controleren door er weer een paar ronden achter aan te rijden. Een prima methode, als je met zijn tweeën les geeft!
Tijdens deze les kreeg ik trouwens het grootste compliment, dat ik als schrijver kon ontvangen. Gabriëlle had "Molen- en Merentocht", mijn boek, waarvan ik Nooitgedagt had, dat het zo snel uit zou komen, in de trein gelezen en zei: "Ik moest me af en toe inhouden om het in de volle coupé niet uit te schateren van het lachen!"
Een betere recensie kan een schrijver niet krijgen.
Na de dweilpauze was het G-schaatsen aan de beurt, waar na een kwartier Sinterklaas en twee Zwarte Pieten aan kwamen zetten. Het was wat minder uitgebreid dan twee jaar geleden, zoals uit de filmbeelden blijkt, maar het was erg gezellig.
Sinterklaas had hoge noren aan, en niet de schaatsen uit zijn jeugdjaren.
De rest van de les was speels, met o.a. Zwarte Piet als starter, en Sinterklaas, die al schaatsend een slalom deed op het ijs. "Onder het poortje doorrijden", waarbij 30 schaatsers de boarding vast hielden en iedereen er onder door gleed om dan weer achteraan aan te sluiten als poort, was een groot succes.
Aan het eind was er nog een wedstrijdje achteruitschaatsen. Ik ben hier redelijk bedreven in, maar ik werd door een Katwijkse trainer ingehaald alsof ik stil stond.
Aan het eind van de les kregen we de chocoladeletter, waarvan ik 's middags niet had gedacht, dat ik die zo snel nog zou krijgen.
Dat had ik Nooitgedagt.
Maar wellicht komt de Tocht der Tochten wel net zo onverwacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten