De Tour de France ligt weer achter ons en daarmee ook de Tour de Kans.
"Molen- en Merentocht" is gefinisht op de 1444e plaats in een deelnemersveld van 6644 wielerliefhebbers. Niet onaardig, zeker daar ik al snel 2 uitvallers had: Lieuwe Westra en Marcel Kittel. De score had dus wat hoger uit kunnen vallen dan de 1623 van nu.
Het gat met nummer 1, die 2373 punten bij elkaar wist te sprokkelen, is echter wel erg groot. Nog groter is het gat met nummer laatst, die louter Nederlandse renners had opgesteld. Daar scoorde je dit jaar niet mee. Met maar 158 punten ben je dan ook een terechte winnaar van de rode lantaarn.
De grootverdiener in mijn ploeg was Breedley Wiggins. Ten onrechte gaat deze eerste Britse winnaar van de Tour de France onder de naam Bradley de boeken in.
Een Engelse ambtenaar heeft gewoon een foutje gemaakt bij het inschrijven in het geboorteregister. That's all. Uiteindelijk fietste ik al lange afstanden, toen Breedley Wiggins nog geboren moest worden.
Een tegenvaller in mijn ploeg was Cadel Evans, die bij lange na niet het niveau van vorig jaar kon evenaren.
Janez Brajkovic, Nicolas Roche en Peter Sagan bleken goed aankopen. Ondanks zijn 18e plaats in het eindklassement scoorde Rui Faria da Costa slechts 32 punten. Ook Mark Cavendish scoorde met 127 punten minder dan vorig jaar. Het was een gecalculeerde gok om hem aan te trekken. De Olympische Spelen lonken en voor mij is hij de grootste favoriet op de wegwedstrijd, zoals Breedley Wiggins dat is op de tijdrit.
Volgend jaar is er wederom een Tour de Kans. Nieuwe Ronde, nieuwe kansen.
Ik weet al, onder welke naam ik mee ga doen: Breedley Wiggins!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten