We volgden de kronkelige rivier, waar ik een paar keer op geschaatst had tot we een terras zagen voor de eerste koffiestop van de vakantie.
Langs de Meije fietsten we tot Woerdense Verlaat om daar de richting van Breukelen in te slaan. Bij picknickplek De Geer aten we een paar boterhammen. Hoewel het nergens stond aangegeven als naaktrecreatieplek zagen we een man in zijn blootje zonnen.
Via Breukelen trapten we langs de Loosdrechtse plassen, Tienhoven en Westbroek naar Bilthoven. We boften met het weer. Het was half bewolkt, we hadden de wind in de rug er het was een zeer aangename temperatuur.
Over de Utrechtse Heuvelrug reden we door de bossen naar Zeist om over zeer lang vals plat naar de piramide van Austerlitz te klimmen met een snelle afdaling als beloning. We reden door naar Woudenberg, waar we bij een ijssalon twee ijsjes namen: aardbeienijs en yoghurtijs met bosvruchtensaus.
Voorbij Renswoude zouden we via een dijk van de Grebbelinie naar Lunteren fietsen. Dat was althans onze bedoeling, maar de praktijk pakte iets anders uit. Er waren enkele stukken met mul zand, maar dat was het probleem niet. Dat was een driesprong bij een bruggetje. We sloegen schuin linksaf, maar na 100 meter volgde een bord met "Eigen weg" en een dreigende hondenkop met de tekst: "Hier waak ik!"
Kennelijk was het de bedoeling, dat we de brug over zouden gaan. Dat deden we dan maar, maar dat bleek een fout parcours. Toen we de dijk eindelijk konden verlaten, wisten we niet, waar we uitgekomen waren.
Na een paar boerenwegen gepasseerd te hebben kwamen we in een dorpje uit: Ederveen.
Van hieruit wisten we de weg naar Lunteren te vinden, zodat we bij Doerburg konden gaan klimmen op de uitlopers van de Veluwe. Door de mooie bossen reden we over het fietspad naar landgoed "De Scheleberg". Hier reden we de camping op. Er stond 127 km op de kilometerteller. De receptie was al gesloten en met de serveerster van het restaurant spreken we af, dat we zlf een plekje zouden zoeken en ons morgenochtend inschrijven.
Bij nummer 8 vonden we een prachtig hooggelegen stuk waar we onze Eureka Susten 3XP opzetten. Daar het de eerste keer was na de proef in de Stevenshof was het even puzzelen, maar na 20 minuten stond onze groene koepeltent.
We aten macaroni met broccoli van eigen kweek. Er was yoghurt toe.
Terwijl we over de Utrechtse Heuvelrug fietsten zei Ada tegen me: "Boslucht maakt slaperig." Dat klopte, want toen ik om 9 uur terug kwam van de vaat, lag Ada te slapen in de tent.
De volgende morgen werden we wakker van het gekletter van de regen op de tent. We ontbeten in de voortent, waarna ik me in ging schrijven bij de receptie.
Om half 11 gingen we een wandeling maken door de mooie omgeving van "De Scheleberg". We liepen in regenpakken van de camping af, maar het witte pad bleek een ruiterpad te zijn.
Na wat omzwervingen door de bossen kwamen we it bij een fietspad. Dit volgden we een stukje en zo kwamen we uit bij het Wekeromse zand. We liepen door een draaihet dit prachtige natuurgebied in met bossen, heide en zandverstuivingen.
De Veluwe pur sang.
Daar we niet te laat terug wilden zijn op de camping, verkortten we de rondwandeling door het Wekeromse zand dwars over te steken.
In de regen wandelden we terug door de bossen.
Vlak voor "de Scheleberg" gingen de hemelsluizen goed open. Drijfnat liepen we naar de koffie en warme chocolademelk in het restaurant. Het regenpak kon lekker uitdruipen, terwijl wij wat lazen in de krant.
Toen het droog was wandelden we naar de tent. Hier lunchten we, terwijl een volgende bui zich aandiende. Tegen de tijd, dat deze was overgetrokken, waren we klaar voor vertrek. Via een mooie route door de bossen reden we naar de Edese heide. Een schaapsherder liet zijn schapen grazen.
Het was hier behoorlijk glooiend en erg mooi. Na een klein stukje bebouwde kom van Ede kwamen we over de zandpaden te rijden van het landgoed Hoekelum. Door de overvloedige regenval leek het fietsen meer weg te hebben van mountainbiken. Desondanks schoten we aardig op door de bossen.
Via knooppunten vonden we een route om Bennekom heen naar Wageningen, waar we na 24 km fietsen om 3 uur bij Bas en Katrin waren. De familie Buijs druppelde binnen, waarbij de grote vraag was: "Zijn Anton en Annemarie er om 6 uur al?"
In de tussentijd gingen we met een kleine groep een stukje wandelen.
We liepen pal onder een ooievaarsnest met 3 jongen door met een vierde ooievaar staande op een lantaarnpaal.
We kwamen uit op een polderweg, waar je een prachtig uitzicht had over de Utrechtse Heuvelrug.
's Avonds was het droog en hadden we een barbecue. Na nog wat utteren speelden we om half 10 de weerwolven van Wakkerdam.
Om half 11 fietsten we via Ede terug, waarna wij in het duister over de fietspaden van de Veluwe onze weg naar "De Scheleberg" zochten. Door het glooiende landschap kun je dan totaal niet anticiperen met je versnellingen. Je voelde dat je ging klimmen of dalen, maar hoe lang dat duurde was volstrekt onduidelijk.
Ook de weg terug was dat af en toe. Vlak bij onze camping hadden we het idee, dat we fout gereden waren.
Om half 12 waren we terug bij de tent na 41 km fietsen op deze rustdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten