dinsdag 21 maart 2017

Licht in het hoofd

Toen ik anderhalve week geleden mijn bloeddrukverlagende pillen ophaalde, kreeg ik van de apothekersassistente te horen dat een van de bijwerkingen van de ACE-remmer lisinopril duizeligheid kon veroorzaken.

Ik koos er dus voor om de pillen 's avonds voor het slapen in te nemen. Je kan immers beter in bed duizelig zijn dan op de fiets of, wat nog linker is, op de schaats.

Het werd anders, toen vorige week de dosis verdubbeld werd. Ik moest ook 's ochtends een roze pil innemen. Veiligheidshalve nam ik voor het schaatsen een halve pil en erna ook en 's avonds een hele.
Nu het schaatsseizoen is afgelopen, neem ik 's morgens ook een hele pil. Dit brengt gelukkig geen duizeligheid met zich mee. Maar dat het geen effect op me heeft is ook niet waar.

Enige tijd na het innemen van lisinopril voel ik me licht in mijn hoofd.

U ziet het wellicht nog niet, maar ik ben op weg om een lichtend voorbeeld voor de mensheid te worden.
Nu ben ik in mijn katholieke jeugd grootgebracht met heiligenbeelden, die veelal voorzien waren door een stralenkrans om het hoofd.

Inmiddels weet ik, dat het licht in mijn hoofd zit en vroeger of later zal het er uit komen. Mijn eigen voorkeur gaat uit dat dit gebeurt bij de IJsheiligen.

Als u dus binnenkort een stralenkrans rond mijn hoofd ziet, dan vergist u zich niet. Dan klopt het gewoon en breng ik meer licht in de wereld.

Geen opmerkingen: