vrijdag 31 maart 2017

Plaspillen

Op het gevaar af, dat ik een zeikerd genoemd ga worden, nam ik vanmorgen de eerste plaspil van mijn leven in. Nu had ik op dit gebied, zoals mijn vrienden ongetwijfeld zullen beamen, altijd al een goede doorstroming.

Maar ik moet eerlijk bekennen: de resultaten van Hydrochloorthiazide, een mond vol voor zo'n klein pilletje, waren verbluffend. Na thuis na het ontbijt al een stuk of 5 keer na het toilet geweest te zijn vertrok ik om 10 uur naar mijn werk na gebeld te zijn door het LUMC voor een controlebezoek. Ik fietste 10 kilometer naar het huis van onze conciƫrge, waar ik de biebauto ophaalde. De eerste vraag was, of ik naar het toilet mocht.
Het ritje langs de filialen was van hetzelfde laken een pak. Bij iedere vestiging moest ik een keer. Als dit bijdraagt aan een snelle daling van de hoge bloeddruk, dan ben ik op de goede weg.

Vooralsnog heb ik er wel een nieuw probleem bij: hoe ontloop ik Patricia Paay?

Geen opmerkingen: