Gütersloh

De eerste keer, dat ik van Gütersloh hoorde, was in de eerste helft van jaren '80. Ik werkte nog bij de Openbare Bibliotheek van Leiden. In het vakblad "Bibliotheek & Samenleving" verscheen een artikel over de Dreigeteilte Bibliothek. Dit was een heel andere manier om met de collectie om te gaan dan in die jaren gebruikelijk was.
Het enthousiasme in de Nederlandse bibliotheken was dusdanig groot, dat in de tweede helft van de jaren '80 een busreis georganiseerd werd naar deze Duitse stad. Met een bus vol bibliothecarissen ging ik als filiaalhoofd van Katwijk aan den Rijn mee naar de bibliotheek van Gütersloh.

Met mijn vriend Bas Warnink, destijds werkzaam in de bibliotheek van Zwanenburg, reisde ik mee naar Nordrhein-Westfalen. Tijdens een lange pauze doken Bas en ik een muziekwinkel in, waar ik een lp van "Ougenweide" kocht: "Noch aber ist April".

Het duurde een jaar of 23, voordat ik weer naar Gütersloh afreisde. In 2010 fietste ik met mijn vrouw de R1 tot de Weser. Gütersloh lag aan de route.

De afgelopen week was Gütersloh volop in het nieuws.

Zozeer zelfs, dat premier Rutte deze Duitse plaats aanhaalde als voorbeeld, hoe het alsnog uit de hand kan lopen, tijdens de persconferentie over de versoepeling van de lockdown light,  waarbij vanaf september supporters weer voetbalwedstrijden mag bijwonen.

De grote bron van besmetting is het vleesbedrijf Tönnies, geleid door de voorzitter van Schalke '04. Er zijn meer dan 1500 medewerkers van deze vleesgigant besmet geraakt met het coronavirus. In Trouw is een heel leesbaar achtergrondartikel geschreven over de besmetting bij Tönnies. Dit artikel is te lezen door HIER TE KLIKKEN.