Nostalgische kermis

Op 3 oktober is in Leiden alles anders, maar toch staat het bol van de tradities. Eén ervan is de Koraalzang. Zoals vanouds was deze onder de bezielende leiding van Wim de Ru.

Normaal gesproken zijn mijn vrouw en ik ook van de partij, maar daar onze vierjarige kleinzoon een nachtje bleef logeren kwam dat niet zo goed uit. Een kind moet ook nog rustig kunnen spelen en ontbijten. In deze volgorde.

Na het ontbijt ging het spelen door, tot we rond 11 uur naar het centrum van de Sleutelstad fietsten. Bij het Rapenburg wachtten we op onze oudste dochter en wandelden naar het Pieterskerkplein, dat een centrale rol speelde in "Het Petrus mysterie" van Jeroen Windmeijer.

Daar betraden we de nostalgische kermis, waar onze vierjarige in de draaimolen, de bootjesmolen en de zweefmolen diverse rondjes maakte met glimmende ogen. Na een portie poffertjes gegeten te hebben ging opa met hem in de rups. Altijd spannend, vooral voor wie "Rupsje nooitgenoeg" tot zijn literaire bagage behoort.

Hoe nostalgisch de kermis was, bleek uit de muziek, die gedraaid werd. Bij het eerste rondje in de draaimolen klonk "Spiegelbeeld" uit de luidsprekers.

Nostalgischer krijg je het niet!
Om kwart voor 1 liepen we over het Rapenburg en de Kaiserstraat, waar we op de hoek van de Witte Singel en de Witte Rozenstraat een plekje zochten om de optocht de bekijken.

Het was na 2 jaar zonder optocht wel druk langs de kant, maar ja, het was bewolkt maar droog weer met heerlijke temperaturen. Iedereen genoot ervan, dat het weer kon.
Het thema was "Echt Waar?!" Dit wekte grote verwachtingen. Zou Mark Rutte voorop lopen bij de optocht?

Helaas had Mark er geen actieve herinnering aan.

Desondanks was het een leuke, gevarieerde optocht met om je heen tal van snedige opmerkingen, als Leidenaren een bekende in de optocht ontwaarde.

Leiden is niet alleen een city of science, maar zeker ook een stad vol humor! 
Na de optocht wandelden we met een kleine omweg naar Leiden Centraal, waar de Rotterdammers de trein naar hun woonplaats namen.

We hadden een heerlijke nostalgische dag gehad in de Sleutelstad.