Eruit vliegen

Voor de derde dag op rij stond ik na een fietsrit van 3 kilometer paraat om in de Leidse IJshal te helpen bij de schaatslessen voor kinderen in de Kerstvakantie.

Het was met 83 kinderen redelijk druk te noemen. Met een tiental kinderen bouwde ik voort op de eerder deze week aangeleerde oefenstof. De nadruk lag vanmorgen op de zijwaartse afzet, maar ook op het effect van de daarmee gepaard  gaande verplaatsing van het lichaamsgewicht. De valbeweging.

De vervolgoefening was de armzwaai. De basisoefening was prima uit te voeren op de vrij smalle strook op de binnenbaan, maar het effect van een verkeerde armzwaai in de bocht konden we alleen ervaren op de buitenbaan. 
En zo liet ik de groep kinderen aangevuld met een moeder, die op de buitenbaan oefende, in de bocht zwaaien met de rechterarm en daarna met de linkerarm. Het resultaat: je rijdt naar de buitenkant van de bocht!

Dat effect wordt nog versterkt, als je in de bocht omhoog komt en nog meer, als je dan je bovenlichaam door de armzwaai ook nog eens naar buiten gooit. Je vliegt de bocht uit!

Na deze adviezen van een oude rot fietste ik zonder thee of warme chocolademelk naar huis toe.

Ik zou namelijk op tijd moeten zijn om Siebe en Ana op Schiphol uit te zwaaien. In voor de tijd van het jaar te hoge temperaturen wandelden we naar station De Vink, waarvandaan we met een overstap op Leiden Centraal naar het vliegveld treinden. 

Siebe en Ana waren vrij snel door de controle heen, waarna ze het vliegtuig naar Bilbao op konden zoeken. We wensen hen een behouden vaart toe, terwijl zij eruit vliegen.