Dat gaat naar Den Bosch toe

Na een goede nachtrust douchten Ada en ik op deze slotdag van de korte fietsvakantie. Om 9 uur ontbeten we en maakten we onze lunchpakketten klaar. Na de vaat speelden we "Regenwormen", waarbij 21, 22 en 24 regelmatig van eigenaar wisselden, maar uiteindelijk gaf het binnenhalen van 23 de gelukkige Bert de winst.

We laadden de fietsen op en wachtten tot Joep om 12 uur werd opgehaald op deze opnieuw tropische dag.

Daarna gingen Ada en ik naar Den Bosch toe.

Bas en Nel fietsten met ons mee vanaf Moergestel tot Haaren.

Het eerste stuk was bekend terrein.

De rit voerde door de Oisterwijkse bossen en langs de vennen. Bij Haaren namen we afscheid van elkaar. Via Helvoirt trapten we vanaf Loveren door de bossen langs recreatieplas "De IJzeren Man", waar het met een graad of 30 op de thermometer zeer druk was.

Stapvoets reden we hier daar men drie of vier man breed over het fietspad slenterde.

In Vught kwamen we langs de fusilladeplaats, waar 329 Nederlanders hun leven gaven voor onze vrijheid.

In deze tijd met het heroplevend gedachtengoed van de Nazi's iets om over na te denken.

Langs een kanaal reden we 's-Hertogenbosch binnen. Daar hadden we om 3 over 2 de trein, die ons rechtstreeks naar Leiden Lammenschans bracht. Op weg naar huis deden we bij de Oogstwinkel wat inkopen, daar thuis geen melk en fruit meer was.
Om half 5 waren we in de bloedhete Sleutelstad thuis na 4 dagen fietsvakantie. De teller stond op 248.94 kilometer. Met uw welnemen rond ik dat af tot 249 kilometer.