Het had hard geregend vannacht. Daar had ik niets van gemerkt. Ik droomde rustig verder.
De neerslagzone trok weg toen wij zaten te ontbijten, maar de neerslagcijfers waren indrukwekkend.
Ada vertrok naar de volkstuin in de hoop, dat ze nog wat kon doen zolang het droog was. Ik fietste onderwijl naar "De Helianth" voor de wekelijkse broodbestelling en het fruit, melk en de kaas. Deze boodschappen ruimde ik thuis weg, waarna ik de was ophing.
Daarna kleedde ik me om en liep met de harde wind in de rug onder een waterig zonnetje naar IJshal De Vliet. Onderweg raapte ik een leeg bierflesje op, dat langs het fietspad in het gras lag. Als je het laat liggen, weet je één ding zeker: vroeger of later is er wel een grapjas, die het op het fietspad kapot smijt.
Met een leeg flesje liep ik verder. Dit was gezien door een fietser, die ook naar de ijsbaan ging. Dat leverde me enkele snedige opmerkingen op. Ik leverde het flesje bij de bar in.
Pratend liepen we de ijshal in, waar op de ijshockeybaan de wedstrijd om de Hutspot Cup van de IHCL werd verreden. Daar kwamen we met iemand, die een knieblessure had te spreken over blessures.
"Als je een blessure hebt, dan doe je toch alle oefeningen om weer snel op te knappen?"
Voor ik er erg in had, floepte "Dus je wilt, dat hij op zijn knieën voor je komt liggen!" uit mijn mond.
Nadat we uitgelachen waren kreeg ik te horen: "Je lijkt zo braaf."
Enkele tellen later gevolgd door: "Tot je je mond open doet...."
Ik zocht het hogerop en trok mijn schaatsen aan en zette mijn helm op en ging op de 250-meterbaan de kussens weer met een douchetrekker droogtrekken. Donderdag volstond feitelijk één ronde. Nu kwam na een derde keer droogtrekken er nog steeds water vanaf.
Het lijkt licht werk, naar je gaat je spieren na een rondje binnen- en buitenboarding best wel voelen. Ik reed tussendoor een rondje of 4 om de spieren weer los te rijden. En ik keek intussen van bovenaf naar de shorttrackwedstrijd voor de jeugd. Onder hen waren diverse schaatsers, die ik les gegeven heb.
Over in totaal 20 rondjes deed ik een uur. Na nog even kort met een paar bekenden gepraat te hebben, liep ik in het zonnetje de 5 kilometer terug naar huis.
Toen ik net thuis was ontving ik van een vriend een foto van het Leidsch Dagblad met foto's over 3 oktober door de jaren heen.
Het betrof het uitbeelden van de Nieuwjaarsduik tijdens de optocht van 3 oktober 2011.
Na afloop doken we in de Zoeterwoudse singel.
In deze kledij gaf ik de burgemeester een handje. Ik ben netjes opgevoed. U ziet, de braafheid druipt van me af....
zaterdag 4 oktober 2025
"Je lijkt zo braaf. Tot je je mond open doet...."
Labels:
Fietsen,
Hardlopen,
IJshal De Vliet,
Schaatsen,
Shorttrack,
Wandelen,
Zwemmen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten