"Kan de airco aan?"

Vanmorgen was voor de tweede keer een schaatsdag voor kinderen, die net als in november 2024 georganiseerd werd door de Sven Kramer Academy. 

In het jargon van IJshal De Vliet werd dit afgekort tot SKA, niet te verwarren met de gelijknamige vrolijke muziekstroming uit de jaren '80.

Vanmorgen fietste ik om 8 uur langs de Korte Vliet en reed ik door naar de Vliet vanwege een mooie zonsopgang, die bij de samenkomst van deze 2 waterwegen op zijn mooist was.


In de IJshal was de briefing al geweest en kon ik meteen naar de trainerskleedkamer om mijn schaatsen aan te trekken en het ijs alvast te verkennen. Dinsdagmorgen had ik er voor het laatst op gestaan, dus het werd hoog tijd.
Er was een drietal opblaasbare "bruggen" geplaatst. Bij de kleinste hindernis was het mis.


Ik appte de ijsmeester en Wiemer Sjoerdsma kwam poolshoogte nemen.


De opblaasbare tunnel werd verschoven en het ijs eronder was op een paar plekken al voor een flink deel weggesmolten. De stekker werd uit het stopcontact getrokken en geen minuut te vroeg werd deze hindernis van het ijs afgehaald.
Om 9 uur draafden de eerste kinderen op. Woutertje Pieterse mocht de spits afbijten. Met 260 kinderen waren de 3 banen aardig bevolkt. "It giet oan!"

Daar Bert Staal en ik de enige trainers waren op de 250-meterbaan hadden we onze handen vol aan de veelal beginnende schaatsers en hadden verder geen oog voor de andere banen.


Tijdelijk kregen we hulp van "Krasse knar" Cor Hoogenboom.

Tijdens de ochtendpauze en de scholenwissel, werd er water op de oneffen plek van de tunnel gegoten om het wat gelijkmatiger te maken.

Daar ik gevoeld had, dat de kussens van de boarding weer nat waren, ging ik er met de douchetrekker weer langs.

Na de pauze kwam Jos Dohle, recordhouder op de 1000 rondjes van Leiden, onze gelederen versterken.

Bert Staal had een prachtige opmerking gehoord. Een jongen kwam naar deze trainer toe met de vraag: "Kan de airco aan?"
"Je kunt ook gewoon je jas uitdoen", antwoordde hij nuchter.
Het bleek een probaat middel voor dit probleem....

De middagpauze werd ietwat bekort, doordat een school een half uur eerder kwam dan gepland. Maar goed, de gezellige chaos van vanmorgen werd gewoon voortgezet.

Er waren behoorlijk wat vluchtelingenkinderen en kinderen van een Islamitische school.

Niet bepaald een doelgroep die het schaatsen van huis uit heeft meegekregen. Maar het enthousiasme van deze beginnelingen was onverminderd groot.

Wat dat aangaat is de integratie al geslaagd. Zo was er een jongen, die al goed kon schaatsen en waarmee ik in het Engels een kort gesprek voerde: "I love skating!"

"I see, that you have been skating for a long time!", constateerde ik.
"This is my first time", kreeg ik als antwoord.
"How did you learn it?"
"On rollerskates", was het korte en bondige antwoord.

Het was een leuk evenement geworden dat voor herhaling vatbaar is. Met de trainers aten we nog wat broodjes in de kantine, waarbij de lachspieren aan het werk werden gezet.
Voor mij was de koek nog niet op. Om kwart voor 5 begon de eerste training van de IJVL. Het was een leuke les, waarbij ik voort kon bouwen op de schaatslessen van vorig seizoen. Een tiental kinderen van vorig seizoen bevolkte nu mijn groep. Het was een gezellig weerzien. 

Naschrift:

(Klik op de foto om de tekst te vergroten. Bron LD 10-10-25)