Op de laatste dinsdagavond van het seizoen was het behoorlijk druk op de ijsbaan. Met Hans Boers een paar blokjes van 10 minuten tot een kwartier getraind voor de run-skate-run van a.s. zondag. Het ene blokje op snelheid, het andere op techniek.
Op de ijsbaan reed ook een heer rond, die veel weg heeft van Roald Dahl. Dezelfde karakteristieke kop, hetzelfde lange, slungelachtige lijf. De Roald Dahl look-a-like heeft trouwens best een goede techniek. Het is een mooi gezicht, als je hem zijn lange benen uit ziet slaan. Hij zou het alleen met wat meer kracht mogen doen, dan zou hij veel aan snelheid winnen. Nu "aait" hij het ijs een beetje te veel.
Nu zal de echte Roald Dahl waarschijnlijk niet of nauwelijks geschaatst hebben. Wales is nou niet bepaald een oord, waar de schaatstalenten voor het oprapen liggen.
Ja, en als we het over Roald Dahl hebben, dan hebben we het natuurlijk wel over de grootmeester van de onverwachte wendingen in de veelal geestige verhalen. Als bibliothecaris kan ik zijn complete werk aanbevelen. En als mij gevraagd wordt, om uit dat werk toch een keuze te maken, dan valt mijn keus op "Boy" en "Mijn jaar". Het betreft het kattekwaad, wat hij zelf in zijn jeugdjaren heeft uitgehaald en hoe zich dat soms tegen hem keerde in de tijd, dat lijfstraffen op school nog tot de pedagogische aanpak behoorden.
Nu het schaatsseizoen is afgelopen, heeft u vast meer tijd om te lezen, en dan is het geen straf om de tijd door te brengen met bovenstaande boeken van Roald Dahl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten