De boot gemist

We zouden om 8 uur op de fiets naar Oostvoorne zitten om bij onze vriend Paul op bezoek te gaan. Nu hadden we ons een klein beetje verslapen. We werden "pas" om half 8 wakker op deze halfbewolkte zondagmorgen. Ada zat aan het ontbijt me al een beetje op te jagen. Daar ik de afgelopen 2 weken vanwege het vakantierooster alleen op zondag vrij was, vond ik dat niet zo geslaagd.
Om half 9 waren we op de fiets onderweg naar Maassluis over vrijwel dezelfde weg als die we een maand geleden gefietst hadden op de eerste dag van onze fietsvakantie. Er was echter één kleine, maar cruciale wijziging. Ada wilde in Maassluis een andere route fietsen. Deze was minstens een kilometer langer, terwijl we bovendien wel 2 minuten moesten wachten voor een stoplicht. Toen we bij de veerpont aankwamen, zagen we die net wegvaren.
Ik was kwaad op Ada: eerst thuis lopen te jagen, dan flink doortrappen tegen de wind in en dan door zo'n stomme omweg de boot missen! Ik heb het niet gedaan, maar bijna had ik het woord "Vrouwenlogica" in mijn mond genomen. Daar er met mij op dat moment geen goed gesprek mogelijk was, pakte Ada het mobieltje om Paul te melden, dat we wat later kwamen....

Teneinde na 20 minuten wachten nog wat tijd in te lopen, koos Ada de kortste weg: de provinciale weg door Brielle. De saaiste route, terwijl er zoveel mooie wegen zijn tussen Den Briel en Oostvoorne.
Om kwart voor 12 waren we bij het huis van Paul of beter gezegd: zijn tuin. Vrijwel de hele middag hebben we in de tuin doorgebracht en er ook heerlijk gegeten van de andijviesalade met tonijn. Als toetje was er een overheerlijke fruitsalade. Het was intussen zonnig geworden en aardig warm. Paul, Bas en Ada lesten hun dorst met een fles koude, witte wijn, terwijl ik dat deed met 1 Alfa en 2 Palm.
We bekeken op de computer nog even de foto's van de vakantie en konden op internet zien, dat Siebe in de laatste etappe van de Vuelta a Zamora 62e was geworden en in het eindklassement op een keurige 32e plaats terecht gekomen was. Voor ons brak langzamerhand het moment aan om de thuisreis te aanvaarden.
We vertrokken om kwart over 5 bij Paul en Bas en reden langs de noordzijde van de Brielse Maas. Van de alcohol hadden we geen last bij het fietsen, alleen moesten we af en toe een plaspauze inlassen. Maar met windkracht 5 in de rug fietsten we naar Rozenburg, waar we nu wel de boot op tijd hadden.

Met een paar kleine wijzigingen in de route (de omweg in Maassluis en Maasland hadden we dit keer achterwege gelaten) kwamen we om een uur of half 9 thuis, na 111 km gefietst te hebben.