Wassenaarse zwemloop

Vrijdagavond bleek, dat niet alleen ik, maar ook Paul Verkerk, de andere helft van het Dreamteam, last had van griepachtige verschijnselen. Helaas voor Jaap en Hans, ze zouden het derhalve zonder ons lichtende voorbeeld moeten stellen. Maar de Engelsen kunnen het zo mooi zeggen: "Every cloud has a silver lining." Dat geldt dus ook voor het vorige week opgerichte Dreamteam. Paul constateerde in een mailtje terecht: Het Dream Team heeft nog nooit verloren. Onze ongeslagen status kunnen we dus tot nader order handhaven!
Deelname was helaas uitgesloten op deze zonovergoten zaterdag, maar kijken naar het geploeter van Hans en Jaap kon natuurlijk wel. 

Op de fiets reed ik naar Wassenaarse slag, en wandelde het strand op, waar het voor Paul en mij vandaag geen "Sea of joy" was.
Hans beet de spits af met een kilometer zwemmen in zee. Door de sterke stroming kwam hij ver uit de richting aan land, na bijna 3 kwartier. De eerste 4 atleten waren binnen een kwartier al binnen en omgekleed richting duinen aan het lopen. De eerste was zelfs al na ruim 50 minuten gefinisht! Toch was Hans nog niet de laatste deelnemer, die uit zee kwam.
Jaap liep in ongeveer 50 minuten de 10 km over het loodzware parcours door de duinen. Daar de ruiterpaden genomen werden betekende dat veel mul zand. Een alleszins redelijke prestatie. Hij slaagde er in ieder geval in om niet als laatste van de duo's te finishen. Het reserveteam van de IJVL had zich dus naar behoren geweerd. Als dank voor hun geleverde inspanningen kregen de heren allebei een roze t-shirt. Het stond ze goed. Hierin kunnen ze volgend jaar meedoen met de Gay Parade....