Tijdens de fietsvakantie in Noord-Frankrijk vroeg Ada aan mij, of dit wel het soort vakanties was, die ik wilde, en of ik niet anders zou zijn, als ik een andere vrouw als levenspartner zou hebben. Op de eerste vraag, kon ik volmondig met ja antwoorden. Hooguit zou ik misschien iets vaker een dagje langer op een camping willen blijven om de omgeving van daar uit te verkennen, maar voor de rest zijn dit soort fietsvakanties wel aan mij besteedt.
Op de tweede vraag is natuurlijk geen pasklaar antwoord te geven. Uiteraard had ik over deze vraag ook wel eens nagedacht: hoe zou het leven zijn gelopen, als ik een andere vrouw zou hebben? Maar de vraag naar het eeuwige "Als" is immers niet te beantwoorden.
Natuurlijk ben ik in mijn jeugdjaren regelmatig verliefd geweest, maar om nou te zeggen, dat ik bij de vrouwen een populaire bink was...nou, nee. Achteraf heb ik gewoon geboft, dat ik Ada tegen het lijf ben gelopen. Natuurlijk is het gezegde "Wie met pek omgaat, wordt er mee besmeurd" ook op onze relatie van toepassing. Als partners beïnvloed je elkaar immers constant, en soms ook diepgaand, ten goede of ten kwade. En laat ik maar meteen helder zijn: Ada heeft een enorme positieve invloed op me!
Het leven loopt vaak zoals het loopt. Soms heb je pech, soms heb je geluk. Het is leuk om te filosoferen, hoe het met anderen gelopen zou zijn, maar met de wijsheid achteraf weet ik, dat het in de meeste gevallen geen succesvolle relatie geworden zou zijn.
Het grootste probleem in een relatie vergeten de meeste mensen: je neemt jezelf mee! Nu heb ik een groot aanpassingsvermogen (dat leer je wel met 8 zussen boven je), maar ik ben toch ook wel enigszins eigenzinnig. Sommigen denken zelfs, dat ik eigenwijs ben!
De grootste gaven, die Ada in onze relatie heeft ingebracht, zijn haar positieve kijk op het leven, haar nuchterheid en geduld en de ruimte, die zij me biedt, om mezelf te zijn. Nu klinkt dat laatste vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Hoeveel mannen worden niet gekortwiekt door hun vrouw in bijvoorbeeld het naar hartelust kunnen sporten? Ik zou ze de kost niet willen geven!
Helaas voor mij is Ada een geboren onderwijzeres. Ze kan die educatieve gaven dus volop op mij uitleven. Wat dat aangaat krijg ik een soort permanente educatie. Nu zijn er boze tongen, die beweren, dat ik dat ook nodig heb......
Ook zij heeft haar zwakke kanten. Perfecte mensen bestaan niet en perfecte relaties evenmin. Maar je komt al een heel eind, als je gewoon tevreden bent met elkaar.
En wat is het toch mooi, als je na bijna 29 jaar nog steeds kunt zeggen: "I'm still loving you"!!!
Het is leuk, om te filosoferen, hoe het leven gelopen had, als.....
Maar ik ben tevreden en gelukkig met mijn levenspartner en ik kan uit de grond van mijn hart tegen Ada zeggen: "Ik kon geen betere krijgen!"
zaterdag 8 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten