"Eins, zwei, drei!"

Er zijn mensen, die systematisch onderschat worden. Eén van hen is mijn Elfstedenmaat Jaap de Gorter.

Hij houdt mij altijd voor: "Je moet pieken op het juiste moment!" Gisterenavond deed hij voor, hoe je dat moest doen. Plaats van handeling: de IJshal aan de Vondellaan. Jaap beleefde "his finest hour" bij de Taartenwedstrijd van de IJVL.
Bij deze gezellige wedstrijd rijdt iedere deelnemer 2 en 4 rondjes van 200 meter. Nu behoor ik niet tot de favorieten op deze afstanden. Hoewel, afstanden? Voor een stayer wordt het pas bij 10 km interessant.
Desondanks lukte het mij om voor het eerst, en vermoedelijk ook voor het laatst, van mijn leven Marco Tiller voor te blijven op de 400 meter. Dat kwam niet, omdat ik zo super reed, maar meer omdat Marco in de eerste bocht uit wilde testen, hoe zacht de dikke kussens langs de boarding waren. Op deze afstand won ik met een tijd van 47...
zelfs mijn rit, want mijn directe tegenstander, Kevin Wildschut, volgde het voorbeeld van Marco Tiller. Kortom, een Olympisch seizoen staat altijd bol van verrassingen.
De 4 ronden gingen naar verhouding een stuk beter. Met een tijd van 1.29... was ik omgerekend ruim 5 seconden sneller dan 2 keer de 400 meter. Een diesel komt nu eenmaal langzaam op gang.

Maar dé man van de avond was toch Jaap de Gorter. Hij reed niet alleen zelf mee, maar hij coachte ook twee van zijn pupillen. Op donderdag geeft hij training voor studenten en door Walter en Marjolijn in kansrijke groepen te plaatsen, kreeg Jaap naturel voor elkaar, waar de DDR een heel systeem voor opgezet had, inclusief verplichte doping: "Eins, zwei, drei!"
Jarenlang heersten de DDR-dames met ijzeren hand bij het langebaanschaatsen. Bij de prijsuitreiking bleek, dat de Oost-Duitse coaches in Jaap de Gorter een waardige opvolger hebben gevonden. Zelf pakte Jaap met 42... en 1.22... bij de veteranen, pardon masters, de derde plek, na de eeuwige tweede Frank Steenkamp en winnaar Gerard Snel. Voor mij is dat geen verrassing. Op mijn weblog heb ik al eerder betoogd: "Ik rijd breed, Gerard rijdt snel!"
De gouden hand van coaching kwam goed naar voren bij de mannen neo-senioren. Ondanks 2 valpartijen op de 4 ronden won Walter, doordat er maar 2 deelnemers waren, het zilver. Wie er niet is, kun je ook niet verslaan!
Nog verrassender was het goud van Marjolijn bij de dames. Zij won in de verkeerde categorie, waar ze in de juiste categorie 3e was geworden. Kijk, hier hebben we een coach, die weet, waar de kansen liggen!!!

Sven Kramer is, na de wisseltruc in Vancouver, voor het nieuwe seizoen op zoek naar een coach met nieuwe impulsen. Nou, ik weet er wel een.....