"Vind je dat niet overdreven?"

In verband met de gemeenteraadsverkiezingen had ik op woensdag een ander rooster. Ik mocht de avonddienst draaien op de Hoofdbibliotheek in Katwijk, die als stembureau fungeert. Een gezellige dag met veel aanloop. Wat dat aangaat zou het van mij iedere dag verkiezingsdag mogen zijn.
Nu had ik me voorgenomen om woensdagochtend te gaan schaatsen. Ada heeft dan schaatsles en ik zou zo ook een extra les meepikken. Ada was echter verbaasd, dat ik mijn reguliere dinsdagavond- en donderdagochtendtraining niet liet schieten.
"Vind je dat niet overdreven?"


Wie me een klein beetje kent, zal er niet van staan te kijken, dat ik hier fel tegenin ging.
Dinsdagavond voor het eerst in drie weken weer op mijn klapschaatsen gereden. Het viel me niet tegen, maar je merkt wel, dat de "finetuning" de eerste paar ronden nog niet aanwezig is. Maar naarmate de avond vorderde, ging het steeds lekkerder. Technisch ben ik de laatste paar jaar flink vooruit gegaan en die verbeterde techniek behoud je, mits je het natuurlijk goed onderhoudt.
Het was trouwens vrij druk met "nieuwkomers". Bij het aantrekken van de schaatsen hoorde ik al een paar schaatsers zeggen: "Nou moeten we rondjes rijden op dit kleine rotbaantje!" Duidelijk mensen, die normaliter op de Uithof rijden, die nu gesloten is door een ammoniaklek. Deze schaatser is in ieder geval zeer tevreden met "dat kleine rotbaantje".
Woensdagochtend kreeg ik schaatsles van Paula van Hoek, de eerste trainster van Laurine van Riesen. Bij deze wil ik wel verklappen, dat er aan Laurine veel meer eer viel te behalen en dat Olympisch brons er voor mij absoluut niet in zit. Maar ik heb wel met volle teugen genoten van deze gevarieerde schaatsles met veel nadruk op de bochtentechniek. Toevalligerwijs kwam dit heel goed uit, want op natuurijs doe je niet zo vaak pootje-over. Zo kon ik de bochtentechniek er weer goed inslijpen.
Net als gisteren kon ik de retorische vraag: "Vind je dat niet overdreven?" uit de grond van mijn hart met "Nee!" beantwoorden.