zondag 3 oktober 2010

De tweeling

Rond de viering van het Leids ontzet is een hele serie tradities ontstaan, zoals de taptoe, uitreiking van haring en wittebrood, koraalmuziek en de optocht. Eén van die stokoude tradities is het optreden van The Shoes op 2 oktober. Wim van Huis en Theo van Es traden op met de tweeling.
Nu heeft Tessa de Loo een prachtig boek geschreven met de titel "De tweeling" dat ook verfilmd is.

De bejaarde Anna Grosalie zoekt toenadering tot de even oude Lotte Goudriaan in een kuuroord in Spa, in het Thermaal Instituut. Lotte is door het luidruchtige gedrag van de Duitse vrouw, Anna, geïrriteerd en probeert haar te mijden. Al snel blijkt dat Anna en Lotte tweelingzussen zijn, die in 1922 op zesjarige leeftijd van elkaar gescheiden werden. Ze vertellen allebei over hun verleden, waarin de Tweede Wereldoorlog centraal staat.
Wij mogen blij zijn, dat dit met de tweeling Henk en Jan Versteegen niet gebeurd is, want dan hadden we veel mooie muziek en gezellige optredens gemist. Vroeger zag je de twee vrijwel altijd samen, de laatste jaren is dat door de botenbouw van Henk wat minder. Maar met natuurijs en de optredens van The Shoes zijn ze wel altijd samen.
Terwijl wij thuis met 2 dochters hutspot zaten te eten, stroomde de dakgoot over. Het regende keihard. Gelukkig was het om kwart over 10 een stuk droger. Een miezerregentje begeleidde mijn fietstocht naar het huis van Jaap de Gorter, waar ik mijn rijwiel veilig stalde en daarna door het gezellig drukke centrum van Leiden naar "La Bota" wandelde, waar om 11 uur het jaarlijkse optreden van The Shoes plaatsvond in de Herensteeg.
Het was afgeladen vol in de Herensteeg. Uiteraard kom je dan ook diverse bekenden tegen, zoals Piet Breebaart, met wie ik een aantal jaren geleden op vrijdagmiddag een paar seizoenen schaatsles gaf op vrijdagmiddag.

Het was onder de zwaar bewolkte hemel zeer gezellig, vooral als er meezingers als "Osaka" gespeeld werden.

Het was, zoals gewoonlijk, weer een goed optreden, dat echter net niet geheel vlekkeloos verliep. Bij de aanvang van de tweede set stonden Theo van Es en de tweeling al een minuut of 5 startklaar, toen Wim van Huis eindelijk aan kwam zetten. Toen moest hij nog stemmen ook.
Het zou zo maar kunnen, dat de coördinator van de krasse knarren in de Leidse IJshal op donderdagochtend hier in het komende seizoen af en toe een geintje uit weet te destilleren.
Na het optreden sprak ik nog even met de gitarist en de tweeling, alvorens ik om 3 uur in een soort file naar huis fietste.

Geen opmerkingen: