Kringloop

Vanmorgen bespraken mijn vrouw en ik aan de ontbijttafel de indeling van deze zonnige zondag. Het was prima weer om op de volkstuin te werken. Ada had een leuke klus voor mij: het doorschuiven van de compost in de drie compostbakken.
Eerst bracht ik met de fiets het oud papier, het glas en het plasticafval weg naar een van de ophaalpunten in de Stevenshof, zodat dit afval weer gebruikt kan gaan worden als grondstof voor kringlooppapier, nieuw glas en ja, als wat?

Thuis gekomen hing ik de was op in het trapgat en liep ik de 3,5 kilometer naar de volkstuin, waar Ada al druk in de weer was. In het zonnetje was het geen straf om anderhalf uur lang te scheppen. Eerst moest de oudste compostbak worden leeggeschept. Dit was inmiddels prima compost geworden, dat goed gebruikt kon worden om de lap grond van 20 bij 20 meter te kunnen bemesten.
De middelste bak werd nu overgespit naast de ernaast gelegen lege bak. De bovenste laag werd nu de onderste en vice versa.

Het meeste werk was het om de inhoud van het compostvat te verdelen over de twee compostbakken. Er was zwarte aarde, dat op het nu "oudste" compost gegooid kon worden, terwijl het grootste deel in de nu lege middelste bak terecht moest komen. Wat opviel waren de grote kluwen wormen, die ervoor zorgden, dat het groenteafval omgezet werd in vruchtbare grond.

De wormen zijn dus onontbeerlijk voor de kringloop.

Gelukkig was dit het enige dierlijke leven, dat ik tegenkwam, want aan de gangen in het compostvat te zien, moet er een rat in hebben gezeten. Ik vond het helemaal niet erg, dat ik die ben misgelopen.
Na anderhalf uur spitten, een prima oefening voor je rugspieren, hervatte ik mijn kringloop en liep ik via het Valkenburgse meer 6,5 kilometer naar huis. Over deze 10 kilometer deed ik zodoende 2 uur en 55 minuten. Een gemiddelde snelheid dus van iets meer dan 4 kilometer per uur.
Desondanks was ik behoorlijk bezweet. Na mij gedoucht te hebben, kon ik onder het eten kijken naar de 1500 meter voor dames in Thialf. De Amerikaanse Brittany Bowe mocht zich na een goed ingedeelde race wereldkampioene op de mijl noemen.

Dit was één van de laatste wedstrijden in "Thialf", dat morgen grondig op de schop gaat. In november zal deze geheel vernieuwde Heerenveense kunstijsbaan haar poorten openen met hopelijk nog snellere tijden. Dus 28 jaar na de overkapping is er ook bij de eerste overdekte 400-meterbaan ter wereld sprake van een kringloop.

Zoals met bijna alles in het leven.