Lage Vuursche

Om even over half 3 fietsten we camping "Puur" op, waar de rest van de vriendengroep al aanwezig was. We zetten de tent op bij die van Tim en Sheila en die van Joep. Na de koffie en thee bij de camper van Rob en Margriet en de vouwwagen van Bas en Nel reden we met 2 auto's naar Soest, waar we in de superdrukke AH een enorme boodschappenlijst afwerkten. Ik pinde voor € 204,60.

Met Bas en Joep reden we achter Tim aan, die de nieuwste variant van de Tom-Tom toonde: de Tim-Tim. Een toeristische route door Soest bracht ons uiteindelijk in Lage Vuursche. Daar maakten we kennis met de strakke regels van camping "Puur". Het was niet mogelijk om de auto bij de vouwwagen uit te laden, daar de slagboom op slot zat.
De slagboom ging om 18.00 op slot en ging ook niet voor ons open, maar we mochten wel de bolderkar gebruiken. Zo toonde ik me weer een telg uit een geslacht van vrachtwagenchauffeurs. In de AH had ik de zwaarbeladen winkelwagen al geduwd. In de winkel hoorde ik trouwens "de heer Duwel" opgeroepen worden. Dat moet familie van me zijn. Oom Nard en tante Tina hadden een slagerij in Soest.





We hadden een borreluurtje voor Bas en Nel aan een Thaise maaltijd met rijst en wokgroente begonnen. Wij doopten het om in Thai-Thai.





Het roodborstje had trouwens het volste vertrouwen in hun kookkunsten, want het kwam zeer dicht bij onze voeten om rijstkorrels op te pikken.

Terwijl de rest van de groep de vaat deed, gingen Bas, Joep en ik darten. Maar dan wel in de meest hilarische vorm. Een paar pijlen verdwenen in het hout van de schutting, maar dat was nog niets bij mijn meesterlijke worp. Ik raakte het ijzer en de cirkel met cijfers viel van het bord af.
Met tranen in de ogen vervolgden wij het edele dartspel op een andere plek: op de houten steunpilaar van het grote afdak. Als je het bord miste, dan vloog de pijl een meter of 10 verder. Darten met een nieuwe dimensie.

Daar het inmiddels aardig afgekoeld was, wilden we binnen zitten, maar de serre met zitbanken was net als de slagboom om 18.00 uur afgesloten. Na de koffie en thee wandelden we naar Lage Vuursche. Het was 10 uur, maar alles was al gesloten.
Naast de 5 of 6 pannenkoekenhuizen was er een restaurant open, waar een bruiloft aan de gang was. Helaas werden we niet uitgenodigd om een borrel te komen drinken. Dat werden we trouwens ook niet op "Drakensteijn". Het hek was hermetisch afgesloten en de bewakers deden hun werk nauwgezet.
We wandelden rustig terug naar camping "Puur", waar we om een uur of 11 de slaapzakken op gingen zoeken na een fietstocht van bijna 88 kilometer. We waren behoorlijk rozig van de hele dag buitenlucht.