zaterdag 25 september 2021

Lijntrekkersloop

Om 9 uur fietste ik een stuk met mijn vrouw op, die de boodschappen bij "De Helianth" op ging halen. Ik kon zodoende eerder naar de Leidse IJshal, waar ik zou helpen bij het lijntrekken. In ieder managementboek is te lezen, dat je de mensen moet laten doen, waar ze het best in zijn....

Met ijsmeester Jan van Rijn begon ik op de buitenbaan. De rechte einden waren vrij simpel. De bochten waren een stuk lastiger, maar ook dat lukte goed,

Met Glassex werd het lint om de meter op een paar centimeter vast te zetten, daarna werd met een in het water gedoopte verfrollers het lint natgemaakt, waardoor het vast kon vriezen.
Na de koffie en thee begaven we ons naar de binnenbaan, waar we onder de klanken van "Eleanor Rigby" van "The Beatles" begonnen aan het lijntrekken ten behoeve van het Bavarian curling.

Daar we op de helft van de binnenbaan 6 banen voor het Eisstockschiessen moesten afbakenen, washet flink passen en meten. Zodoende ging de wet van het klussen doen ook hier weer op: je bent langer bezig dan je vooraf dacht. Maar het resultaat mocht er zijn.

Om half 2 fietste ik naar huis, waar ik wat af, drie lagen kleding uittrok en ging beginnen aan de Lijntrekkersloop. Na een uur of 4 in een temperatuur van 4 graden Celsius veel stilstaand werk te hebben gedaan, was het een behoorlijke overgang naar lopen in 21 graden Celsius.
Ik liep dezelfde route als vorige week. Via het Valkenburgse meer liep ik naar de volkstuin en vandaar naar Wassenaarse slag via de "geheime klim" in Rijksdorp en "De Klip".

Op het strand nam ik mijn energiegelletje, terwijl ik even praatte met een man in een scootmobiel. Via dezelfde route als op de heenweg liep ik naar de volkstuin. Alles ging goed tot een loszittende steen op het fietspad. Het gebeurt hoogstzelden, maar ik viel bij het hardlopen.

Gelukkig oefen ik bij de schaatstrainingen het vallen heel vaak. Als je je slap houdt, gebeurt er vrijwel nooit wat vervelends.

Maar goed, vallen met hardlopen verwacht je niet. Maar ja, in het Engels is herfst niet alleen autumn, naar ook fall.


Op een klein schaafwondje onder mijn rechterknie na had ik verder niets. Gelukkig liep ik toevallig in een lange trainingsbroek, daar deze in de IJshal toch echt nodig was.

Bij de volkstuin at ik een stukje chocolade en dronk ik nog een flesje water om na de halve marathon nog 4 kilometer naar huis te lopen. De langste lopen in aanloop naar de Marathon van Leiden op 10 oktober zitten er op. Het lijntrekken ook!

Geen opmerkingen: