Je traint over het algemeen, om er profijt van te hebben. Nu zijn er verschillende manieren, om er aan te beginnen. Je kunt er letterlijk en figuurlijk de kantjes vanaf lopen. Zelf heb ik mij hier in mijn jeugdjaren aan bezondigd, toen ik nog voetbalde bij DIOS in Nieuw-Vennep. Bij deze gezellige club deed ik, waar veel voetballers een handje van hebben: hoeken afsnijden bij de cornervlag als we een paar rondjes om het veld moesten lopen. Trainen met de bal en vooral het "partijtje" aan het eind van de training, daar wilde ik me wel volledig inzetten.
Hoe anders is het met de schaatstrainingen. Daar het een individuele sport betreft, kom je jezelf vroeg of laat tegen. Dat heb ik "mogen" ervaren in 1996, toen ik de Elfstedentocht niet uitgereden heb.
Een aantal voor toertochtrijders belangrijke zaken, die ik verkeerd heb aangepakt en waar ik lering uit getrokken, getuige de Toertochttips op deze weblog, ligt eraan ten grondslag, maar de belangrijkste is toch de meest voor de hand liggende: te weinig getraind!
Bij de droogtraining haalde onze (zeer goede) trainer Pieter Smit het voorbeeld aan van schaatsers, die een zeer goede techniek hebben, maar die doordat ze al een paar jaar niet getraind hadden afgelopen winter op natuurijs minder goed uit de voeten kwamen. Zijn conclusie: "Je hebt bepaalde goed getrainde spiergroepen nodig, om technisch goed te kunnen schaatsen." Deze stelling had ik vorig jaar in de Leidse IJshal in vrijwel dezelfde bewoordingen gehoord van Fer Vergeer van de IJsclub uit Warmond.
Iedere schaatser, die dit stukje leest: neem deze wijze woorden ter harte en ga deze zomer gewoon hard trainen. Dan kom je in het najaar goed beslagen ten ijs. Het effect van de trainingen op de schaatstechniek is er gewoon en wordt door 2 goede trainers onafhankelijk van elkaar bevestigd. Zet je bij de trainingen dus volledig in. Dan is het positieve effect het grootst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten