Ada zou met onze oudste dochter Ike een dagje gaan wandelen in de buurt van Nijmegen. Ik bracht haar op de fiets om 9 uur naar station De Vink. Hier hoorden we, dat er werkzaamheden waren tussen Gouda en Woerden. Ada nam mijn fiets en reed ermee naar het Centraal Station. Zelf wandelde ik de kilometer naar huis.
Na de w.c.'s gereinigd te hebben trok ik mijn Bauers aan en ging 10 km skeeleren op het fietspad aan de rand van de Stevenshof. Het ging iets makkelijker dan vrijdag, maar een blaartje op mijn wreef zorgde er voor, dat ik het na 10 km voor gezien hield. Pluspunt is wel, dat ik de angst aardig overwonnen heb. Mijn angst om te vallen met skeeleren was dus een schoolvoorbeeld dat prima is verwoord in dit alombekende anonieme gedicht:
Een mens lijdt dikwijls 't meest
Door 't lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Ik deed de Bauers uit en stapte op mijn Peugeot-racefiets. Eerst reed ik rond het middaguur naar Voorhout, waar Wim en Joke Beenakker zowaar thuis waren. Ruim een half uur bijgekletst met hen, maar zij hadden vanmiddag andere verplichtingen. Op de fiets reed ik in het zonnetje met windkracht 5 of 6 tegen naar de Buitenkaag, waar ik aan een rondje Haarlemmermeer begon. Door de duinen fietsen was geen optie. Het zou veel te druk zijn. Eerste Pinksterdag had ik met Ada een stukje door de duinen gereden, maar het was loeidruk op de fietspaden. De keuze viel dus op het rondje Haarlemmermeer.
Voor mij zal het zo'n jaar of 30 geleden zijn, dat ik voor het laatst de Ringvaartdijk helemaal rondgereden ben. Ik wil er vanaf zijn of het in 1978 was, als voorbereiding op de protestfietstocht langs de Waddenzee (zie "Fietsen voor de Waddenzee" in dit blog in 2008) of dat ik het een jaar later nogmaals heb gedaan als voorbereiding van een fietstocht met vrienden in Denemarken.
Nu heb ik als geboren en getogen Nieuw-Venneper so wie so te weinig de Haarlemmermeer rondgefietst. Siebe rijdt het in de wintermaanden regelmatig. Toen ik afgelopen winter op de Vogelplas was gaan schaatsen, reed Siebe het rondje Haarlemmermeer. En wat te denken van mijn vader: toen hij 88 was, reed hij ook nog wel eens een rondje Haarlemmermeer. Ik zou er blind voor tekenen, als ik het op die leeftijd ook nog zou kunnen....
Ik koos er bij aankomst op de Ringvaartdijk voor om eerst aan de westzijde te fietsen. De oostzijde is veel mooier, dus het beste bewaarde ik zo voor het slot. Bovendien had ik tot Zwanenburg tegenwind, dus op de terugweg de wind in de rug. Was het aan de westzijde druk op het water, de oostzijde overtrof alles. Op het water was het drukker dan op de behoorlijk drukke Ringvaartdijk. Voor de draaibrug naar Nieuwe Wetering lagen wel 100 boten te wachten.
In de Buitenkaag aangekomen ging ik op bezoek bij mijn zus Trees en haar man Cor. Na 85 km fietsen in de brandende zon smaakt een koud biertje voortreffelijk. Om 5 uur werd het tijd om te vertrekken. Om de 100 km vol te maken heb ik in Oegstgeest nog een blokje extra moeten fietsen. Zo ben ik dan ook wel weer. Zo kwam ik aan dit prachtig oplopende trainingsschema: 1 km wandelen, 10 km skeeleren en tot slot 100 km fietsen. Ik kan dit schema iedereen aanbevelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten