Van de week vroeg mijn collega Monique Kromhout, of ik geen leeg gevoel had, nu het project "Das Paradies und die Peri" was afgelopen. Je bent op dat moment nog vol van de goede uitvoering, maar toch heeft ze de spijker wel op zijn kop geslagen. Je bent een half jaar vrij intensief en de laatste weken intensief ergens mee bezig geweest, en dan is er inderdaad een "zwart gaatje".
Nu is dat iets, wat me uit de sport ook bekend voorkomt. Neem bijvoorbeeld de marathon of het schaatsen van 200 kilometer: je bereidt je er een paar maanden intensief op voor, voortbouwend op een goede basisconditie. Dan is het zo ver: je hebt je doel bereikt en dan is er zowel een voldaan gevoel als een leeg gevoel. Maar geen probleem: je stelt jezelf een volgend doel om naar toe te trainen en dat lege gevoel is verdwenen als sneeuw voor de zon.
Je moet iets loslaten om ruimte te maken voor iets nieuws!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten