Tussenbalans

Vanochtend om 7 uur uit bed. Mijn sportkleding aangetrokken en in mijn eentje ontbeten. Nog even gekeken op de site van het KNMI, waarbij het er voor de eerste dagen niet goed uit ziet: flinke dooi. Maar vanaf donderdag gaf het altijd voorzichtige KNMI 70% kans op koud weer. Tevens keek ik nog even op de sloot achter onze tuin: er lag veel meer water op als gisterenavond.
Om 8 uur belde Joop van Kleef. "Gaan we nog naar de Wijde Aa?" En na enig overleg besloten we om er toch maar van af te zien om naar Hoogmade af te reizen. Op de Wijde Aa zal nog wel te schaatsen zijn geweest, maar door de zachte bovenlaag zou je zeer diep in het ijs snijden. De kans op een duikeling in de plassen op het ijs zou behoorlijk groot geweest zijn. Er zijn leukere manieren om een prachtige natuurijsperiode af te sluiten.
Er zijn mensen, die na zo'n natuurijsperiode een heel andere tussenbalans opmaken:

Wat dat aangaat is mijn tussenbalans halverwege de meteorologische winter heel wat positiever, ondanks de foto hieronder, geplaatst bij het bericht over het aflassen van wedstrijden op de ijsbaan van Oegstgeest. Dit plaatje spreekt boekdelen.

Verder heb ik tijdens deze natuurijsperiode met veel sneeuw een handig hulpmiddel "ontdekt" voor de kluunschaatsers. Er kwam bij het klûnen meestal veel sneeuw te zitten tussen het stangetje en de schoen. Dit was er meestal lastig uit te halen. Met een eenvoudig imbussleuteltje heb je dit "vuil" zo verwijderd en klik je de schaats zo weer aan je schoen vast!
Al met al koester ik de herinneringen aan 10 dagen onafgebroken schaatsen op natuurijs in prachtige landschappen in ons lage landje. Hopelijk klopt het dat dit een tussenbalans is van de winter van 2010 en kan ik over een of twee weken weer met mijn schaatsvrienden over de Kagerplassen en elders op natuurijs rondzwerven.