Mariya

Na een weekend techniektraining in Heerenveen had ik me vast voorgenomen, om de weer op peil gekomen techniek vast te houden. Op dinsdagavond reed ik in het uitgedunde snelste peloton lekker mee. Diverse mensen, die er anders altijd zijn, zaten nu op de Weissensee.
Het tempo was goed vol te houden. Na een half uur werd de snelheid wat opgevoerd. Ik kon het goed bijhouden, maar in de bochten ging ik harken. Ik liet de groep lopen en "zwom" in mijn eentje op techniek schaatsend tussen het eerste en tweede peloton in. Na een rondje of 15 werd ik bijgehaald. In de Bijbel staat: "De laatsten zullen de eersten zijn" en dat klopte helemaal. Mijn tempo was kennelijk hoog genoeg, want ik kwam een klein kwartier op kop van het eerste peloton te rijden.
Na een uur schaatsen verlieten aardig wat mensen de buitenbaan van de Leidse IJshal.

Ik reed naar Mariya toe, een studente uit de Oekraïne. Een paar seizoenen heb ik haar wat technische aanwijzingen gegeven, hoe ze beter kan schaatsen. Dit seizoen was ze echter nog niet geweest. Een tekenbeet had haar de ziekte van Lyme bezorgd, waardoor ze lang niet kon trainen. Domme pech, die iedereen kan overkomen.
Ik was blij voor haar, dat ze er weer was. Met schaatsen is ze op een prettige manier net zo verknocht aan deze prachtige sport als deze IJVL-trainer.
Ze is zeer leergierig en pakt de Engelstalige aanwijzingen vrij snel op. Ineens moet je dus zoeken naar Engels schaatsjargon. En dat is soms nog best lastig ook.
Maar met Mariya komt het allemaal wel weer goed. Ze is gedreven genoeg. Ze moet alleen nog leren, om wat meer tijd te nemen, zowel met haar herstel als met de rust in haar slag.