"Wie is hem?"

Het was vandaag alweer de voorlaatste les van de buitenschoolse sport. Met de stormwind werd ik naar de Leidse IJshal toe geblazen. Op de buitenbaan zou een mini-Elfstedentocht worden gehouden. Ik was dus wat vroeger dan anders om te kunnen helpen bij het opbouwen.
Toen ik de buitenbaan op draaide, waren de kinderen uit mijn groep al aan het tikkertje doen. Het duurde dan ook niet lang, voordat deze argeloze trainer de tikker was. Maar geen nood. Eén van de kinderen kwam naar me toe rijden met de vraag: "Wie is hem?"
"Jij", kon ik hem antwoorden, nadat ik hem getikt had.
Ach ja, speels les geven heeft zo zijn leuke kanten.
Meer dan de helft van de les bestond uit spelletjes doen. Maar vergis je niet: juist daarvan leren kinderen goed schaatsen!

Na de dweilpauze was er diplomaschaatsen op het IJVL-uur. De kinderen moesten de slalom en de start- en remproef doen. Wie klaar was, mocht rondjes gaan rijden. Daar mijn groep kleiner was dan de andere, hadden we zodoende behoorlijk wat tijd. Ik heb in totaal wel een stuk of 20 rondjes geschaatst met Alexander Marselis, een G-schaatser, die al een jaar of 10 op vrijdagmiddag les krijgt.
Alexander heeft altijd een zonnig humeur en als ik een rondje met hem rijd, dan heeft hij altijd met een stralend gezicht. Wie zijn stress kwijt wil raken, moet gewoon met G-schaatsers optrekken. Zij houden ons een spiegel voor: we maken het leven vaak nodeloos ingewikkeld.
Wat dat aangaat is het net als met tikkertje. Het enige, waar je op hoeft te letten is: "Wie is hem?"