Zuiderzeeroute

Na een droomrijke slaap werd ik op Tweede Pinksterdag om 8 uur wakker. Het miezerde al een tijdje en de tent was behoorlijk nat. Daar het er niet naar uitzag, dat het op deze grauwe morgen met weinig wind op zou klaren, besloten we om de tent maar nat in te pakken.


Om half 10 zaten we aan de ontbijttafel, waar de rekeningen van het Pinksterweekeinde werden vereffend. Tim had de camping betaald en we moesten nog € 7,- p.p. bijleggen.
En toen begon het te regenen.

We pakten snel de laatste spullen in, hesen ons in onze regenbroeken en om half 11 namen we afscheid van onze vrienden en de Veerhof.


We fietsten via Oostwoud naar Hauwert en Zwaag naar Blokker. Ooit maakten the Beatles Blokker wereldnieuws in Nederland.


Zonder een menigte gillende meiden achter ons aan fietsten we naar Hoorn. In dit prachtige Zuiderzeestadje met zijn vele monumentale panden zaten we bij de Oude Waag op het terras. Voor ons stond het standbeeld van Jan Pietersz. Coen, die in de huidige tijd wegens genocide in de gevangenis in Scheveningen zou verblijven. Daarachter lag het Westfries museum.

Na de cappuccino en de warme chocolademelk fietsten we langs de dijk met droog weer naar de Hulk.

Vandaar koersten we aan de hand van de Zuiderzeeroute zuidwaarts naar Scharwoude, Schardam en Warder naar Edam.

We kwamen langs camping "Strandbad", waar we met vrijwel dezelfde groep gekampeerd hadden bij warm, zomers weer op de dag, dat Italië Duitsland klopte in de finale van het wereldkampioenschap voetbal.

In het centrum van Edam aten we onder een afdakje van Sas bloemenboetiek ons lunchpakket en dronken het pak melk leeg.
Het begon te regenen en het zou die middag niet meer droog worden. In regenkleding gehuld koersten we op Volendam af, waar we op de Dijk tussen de vele paraplu's door moesten slalommen.
De tocht langs de Gouwzee werd vervolgd via Katwoude naar Monnickendam, ons vertrekpunt voor vele uren schaatsplezier op de Gouwzee.
Langs het Hemmeland reden we naar Zuiderwoude om dwars door Waterland naar Zunderdorp te fietsen.
Was de naam Waterland door het hoge waterpeil ten opzichte van de weg al goed gekozen, vandaag voegde de regenval er een nieuwe dimensie aan toe. Regelmatig kwamen we plekken tegen, waar de weg over de volle breedte blank stond.
Via Zunderdorp reden we Amsterdam-Noord binnen. Met de veerpont staken we het IJ over, waar we op Amsterdam Centraal de trein naar Leiden Centraal namen.
Met nog 4 km fietsen in de regen bereikten we ons huis met 218.85 kilometer op de teller. De dagstand was 73 km.
Ten langen leste had de voor het Pinksterweekeinde voorspelde flinke hoeveelheid regen ons bereikt.

Maar gelukkig waren de andere drie dagen stukken droger dan voorspeld, zodat we met volle teugen konden genieten van West-Friesland.