We liepen om kwart over 10 in, voordat we in het zonnetje om half 11 aan de start van de 10 km stonden.
We stonden met een kleine 100 man aan de start en stonden redelijk vooraan. Na het startsignaal ging het meteen behoorlijk hard. We werden ingehaald door een groep van een man of 6 met wie we een kilometer opliepen. De eerste kilometer ging in 4.30. Behoorlijk snel. De groep viel in kleine groepjes uit elkaar.
Je hebt van die dagen, dat je het gevoel hebt vleugels te hebben. Ondanks dat ik de laatste maanden alleen op duurvermogen had getraind ging het lopen opmerkelijk soepel. Bij de rondweg om Voorhout liep ik soepel weg bij mijn groep en op de Frank van Borselenweg, waar we konden genieten van de tulpenvelden, hopte ik van groepje naar groepje.
Aan het eind van de weg kwamen de koplopers me al tegemoet, waarna ik afboog naar het dorpje Teylingen en het gelijknamige slot.
We liepen een rondje om de ruïne heen, die vooral bekend is geworden door haar beroemdste bewoonster: Jacoba van Beieren.
Aan het eind van mijn rondje om Teylingen kwam ik Jaap tegen op de brug over de slotgracht. Wat mij met schaatsen niet lukt, daarin slaagde ik nu wel: Jaap op een rondje zetten.
Vanaf het slot gingen we terug op de heenweg met een klein, maar niet onbelangrijk verschil: we hadden nu tegenwind. Ik haalde nog een tweetal duo's in, maar vanaf dat punt moest ik solo tegen de wind in tornen. Maar het ging gewoon erg lekker, ook al was de achterstand van 200 meter op mijn voorgangers te groot om het gat dicht te lopen.
Bij het clubhuis van Teylingen aangekomen was ik zeer benieuwd naar mijn eindtijd. Deze kreeg ik niet mee, daar de tijdwaarneming het begeven had. Daar moesten we op wachten, tot we thuis waren. Op de site van de Teijlingenloop bleek ik als 30e geklasseerd te zijn in 46.51. Jaap, die zich in de vliegende start had opgeblazen, had een tijd van 48.31 achter zijn naam staan.
Na ons gedoucht te hebben, fietste Jaap naar Leiden, terwijl ik naar de ridderhof van mijn broer Kees reed, waar de tulpen vol in bloei stonden in alle kleuren, vormen en maten.
Na een korte zwerftocht door de Bollenstreek in lentetooi fietste ik langs de A44, waar het op het fietspad zeer druk was: er kwamen veel wielrenners, die aan een toertocht meededen, mij tegemoet gereden.
Op de Warmonderweg kreeg ik nog in een heuse regenbui terecht, voor ik om kwart voor 2 thuis was. Daar kon ik Ada de bos tulpen, die ik had gekregen na het uitlopen van de Teylingenloop, overhandigen. Deed ik ook nog iets aan moederdag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten