Wat mij betreft kan "Osakaen" linea recta het Leids woordenboek in. Sinds het uitkomen van het nummer "Osaka" wordt dit woord luidkeels meegezongen als "The Shoes", de langst bestaande popgroep in de originele bezetting, in Leiden of omgeving optreedt.
"The Shoes" bestaan al 54 jaar en het was een grote schok voor gitarist Wim van Huis, toen hij in het Leidsch Dagblad moest lezen, dat hij niet meer bij de groep hoort. Theo van Es en Jan en Henk Versteegen werden wel genoemd, Wim nadrukkelijk niet.
In "Derksen on the Road" kwam Wim er al bekaaid af, maar dit was toch wel de overtreffende trap.
Met enige twijfel of ik een kwartet of een trio op zou zien treden bij "La Bota" vertrok ik op deze prachtige herfstavond op de fiets naar het huis van Jaap de Gorter, waar ik de fiets veilig stalde om daarna naar de Pieterskerk te wandelen. Het was op deze 2 oktober nog veel drukker dan anders. Bij het betreden van de al behoorlijk volle Herensteeg kwam ik mijn collega Francisca Westgeest tegen, de eerste van een serie bekenden. Gon Schiereck, Arthur van Winsen, Jan Verlind, Jos van Teijlingen, Peter Witteman, Michel Versteegen en Richard Dieke waren de schaatsers, die ik tegenkwam bij "La Bota".
Wim van Huis mocht na veel smeekbeden gelukkig nog meespelen en dat was maar goed ook, want hij speelde de sterren van de hemel. Kortom, Wim was, net als Henk en Jan Versteegen, in vorm. Dat gold wat minder voor de zanger. Aan de stem van Theo van Es mankeerde niets, maar zijn duurvermogen was duidelijk minder. Na een nummer of 6 kondigde hij steevast de volgende pauze af. Zodoende kon het massaal toegestroomde publiek slechts 2 keer meegalmen met "Osaka", dat tevens de afsluiting was van dit vrij korte maar krachtige optreden.
Maar elk nadeel heb zijn voordeel. Zodoende kon ik Wim van Huis een luisterend oor bieden, die na 54 jaar trouwe dienst in het Leidsch Dagblad moest lezen, dat hij er niet meer bij hoorde.
Maar gelukkig mocht hij op het podium gewoon mee "Osakaen".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten