Verslapen

Het gebeurt niet vaak, dat ik me verslaap, maar vanmorgen was het weer eens raak. Gisterenavond was ik met het oudste team van de inmiddels opgeheven bibliotheek van Katwijk aan den Rijn uit eten geweest bij D(e)ining 19, een van de strandtenten. Met Christa Bernard en Nelina Houwaart was ik na mijn dinsdaguitleendienst naar de Boulevard gefietst.

Met zijn drieën hadden we een gezellige avond, waarbij we toch nog bijtijds thuis waren.


Dat vond ik helemaal niet erg, want ik was behoorlijk verkouden. Kennelijk had dat zijn weerslag op mijn nachtrust, want ik heb zeer diep geslapen. Zozeer, dat ik niet eens merkte, dat Ada om half 7 de echtelijke sponde verliet om te gaan zwemmen.

Om kwart voor 8 schrok ik wakker, een uur later dan gebruikelijk zodat ik me moest haasten om nog enigszins op tijd op mijn werk te verschijnen. Ik trapte dan ook flink door op mijn fiets.
Nee, me verslapen is niet mijn specialiteit. Laat ik er maar van uitgaan, dat mijn lichaam deze nachtrust nodig had om te herstellen van de verkoudheid.