32 jaar alweer. We ontbeten samen en om half 10 zaten we op de fiets voor de eerste 5 van de 66 kilometer, die we vandaag zouden afleggen. We trapten naar de volkstuin, waar we aardappels zouden gaan poten.
Nu maak je het maar een paar keer in je leven mee, dat er een zonsverduistering is. Dat zoiets gebeurt op je trouwdag, is wel heel uitzonderlijk. Toch kregen we er heel weinig van mee, daar het de hele ochtend bewolkt was.
Wel merkte je, dat de vogels van slag waren. Eerst waren ze heel luidruchtig, terwijl het donkerder begon te worden. Op een gegeven moment werden ze echter heel stil. Het leek een klein beetje, of de avond inviel, maar het is toch een heel andersoortig licht.
Er was deze morgen wel af en toe een iets dunner wolkendek. Slechts eenmaal kwam de zonsverduistering er doorheen. Het ziet er net uit als een maansikkel, maar dan anders. Zodoende kregen we toch nog iets mee van deze eclips.
Nu werkt de biologisch-dynamische landbouw heel sterk met de stand van de sterren. Ik ben dan ook zeer benieuwd, welke invloed de zonsverduistering heeft op de 4 rijen aardappels, die we gepoot hebben....
Vanaf de volkstuin fietsten we om half 12 naar het Panbos, waar we bij de koffie en warme chocolademelk een overheerlijke appeltaart met slagroom nuttigden. Zo konden we er weer even tegen op de fietstocht naar de Haarlemmermeer.
Via Rijnsburg en Voorhout kwamen we uit bij de bloementuin van Kees, die in de weer was tussen de narcissen. We zegden mijn broer even gedag en reden via Lisse verder naar Nieuw-Vennep, waar we bij mijn zus Annie op bezoek gingen.
Hier hadden we het over koetjes en kalfjes, maar ook over oude koeien. Zo hoorde ik een aantal dingen over mijn vader, die nieuw voor mij waren. Soms blijken dingen behoorlijk anders in elkaar te steken dan je altijd had gedacht.
Het meest noordelijke punt, dat we vandaag aandeden, was mijn ouderlijke huis.
Momenteel wordt het rigoreus verbouwd. Leo en Joke nemen er binnen hun intrek in. Sjaak Huiberts, één van mijn klasgenoten op de St.-Jozefschool, was er aan het klussen.
Na nog even met Paul en Trudy gepraat te hebben fietsten we via Burgerveen, Nieuwe Wetering, Rijpwetering en Oud-Ade naar de Sleutelstad terug.
Bij de verkiezingsavond afgelopen woensdag kregen we van de fractievoorzitter van het CDA te horen, dat we niet alleen rechten hebben, maar ook plichten. Daar u slechts zelden zo'n gehoorzame man als mij tegen het lijf zult lopen, begrijpt u, dat ik mij vol overgave mijn burgerplicht stortte. Ada en ik gingen eten bij "David's Burger".
Daar ik niet genoeg munten bij me had, pinde ik maar op deze trouwdag met een zonsverduistering, die letterlijk grotendeels de mist in ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten