Geen verbinding

De dag begon na een droomrijke nacht redelijk vroeg. Onze jongste kleinzoon was wakker en om zijn broer langer te kunnen laten slapen, namen we de jongste bij ons in bed. Van één ding waren we verzekerd: we zouden niet meer slapen.
We waren er dus bijtijds uit om de ontbijttafel te dekken, terwijl de jongens speelden. Na het ontbijt was dat de rolverdeling. De kinderen gingen hun gang, terwijl wij nog wat klusjes deden op deze mooie nazomerdag.

Na de koffie en thee wandelden we naar de speeltuintjes in de buurt. De schommels en glijbanen werden niet overgeslagen, net zomin als de natuur in onze nabije omgeving.


De vis stond vandaag niet op het menu, net zo min als deze paddenstoelen.

We kwamen bij het voetbalveldje in de buurt uit, waar we met de kleinzoons een balletje trapten. Ada vertrok eerder om pannenkoeken te gaan bakken.

Thuisgekomen bleek de internetverbinding het niet te doen. Het modem kregen we niet aan de praat, dus ik regelde bij de provider, dat er morgen een monteur langs zou komen. Na de heerlijke pannenkoekenmaaltijd werd de oudste kleinzoon opgehaald door zijn moeder. De zevenjarige moet morgen weer naar school, zijn nog driejarige broertje mag nog een nachtje blijven slapen.

Bij het spelen met een wit autootje stond deze stil in het licht van een prisma. 

Ineens had hij een regenboogauto.

Filmpje kijken op de laptop zat er niet in. Op het mobieltje lukte het wel. Na het avondeten met aardappels, bonen en gevulde macaroni bracht mijn vrouw onze logé naar bed en las hem voor uit "Knuffel" van Shirley Hughes, dat vakkundig is vertaald door mijn HAVO-klasgenoot Kees Veelenturf.

Ik moest de maandstand van 970 fietskilometers in september invoeren op de computer. Dat kon offline, maar tot mijn stomme verbazing zag ik, dat we na een dag zonder verbinding ineens weer internet hadden. De wifi deed het weer, de communication breakdown was spontaan verholpen.

De monteur hebben we netjes afgezegd.