Grote parasolzwam

We waren net wakker, toen onze kleinzoons dat ook waren. Ze kwamen "rustig" bij ons liggen. Meer aansporing om uit bed te stappen hadden we niet nodig.

We ontbeten met elkaar, waarbij we weer eens ontdekten, dat het oog groter is dan de maag. Terwijl mijn vrouw naar het Stevenspark was om te gaan sporten, speelden de jongens lekker met elkaar. Om kwart voor 10 wandelden wij ook die kant op, zodat wij naar het park om oma op te halen.

Met zijn vieren gingen we naar de bakker voor brood en gebakjes.
Na een vooral op klomphoogte koude start was de temperatuur al aardig opgelopen.
Met twee schepnetjes en een emmer kwam de jonge onderzoeker in de kleinzoons tevoorschijn.

We lunchten vrij vroeg, daar we nog naar de volkstuin toe moesten om de aardappels uit het tuintje van de jongens te oogsten. Daarnaast deden we nog wat andere klusjes op de tuin. Zoals de waterstand in het vijvertje enigszins verhogen met een gietertje.

Dit had direct resultaat, want een kikker kwam kijken, wat er aan de hand was. Andere dieren meldden zich spontaan, zoals de bijen, die af en aan vlogen naar de herfstasters.



We laadden de fiets op om naar de overgrootmoeder van de jongens te gaan. De jongste zat wel heel rustig bij opa achterop. Hij was dan ook in slaap gevallen.
Hij werd wakker, toen ik hem van de fiets tilde. We waren een uur bij Ada's moeder. De bibliothecaris in ruste las nog even wat voor uit "Vergeten" van Marleen Westera.

Op weg naar huis zagen we aan de kant van het fietspad een paar fors uitgevallen paddenstoelen.




Het bleek de grote parasolzwam te zijn.

Weer wat geleerd op de laatste maandag in september.