zondag 28 september 2025

Vroege Vogelsloop

Om kwart voor 7 werd ik wakker na een droomrijke nacht. Ada was bij haar moeder, dus ik ging maar meteen uit bed, trok mijn sportkleding aan en in het ochtendgloren liep ik het koude ochtendgloren in.
Daar gisteren mijn geplande looptraining niet doorging, liep ik vandaag wat langer op het moment, dat we samen vaak naar "Vroege Vogels" luisteren.

Bij de molen in de Stevenshof aangekomen zag je de mistbanken boven de weilanden hangen.

Aan de overzijde van de Schenksloot zag je de prachtige pasteltinten van de opkomende zon.

Bij de bocht in het fietspad was het gewoon mistig.

Draaide je je een halve slag, dan schitterde de Stevenshof in de "Foggy Dew".

Bij de tunnel onder de A44 aangekomen, was de zonsopgang op zijn krachtigst.

Aan de andere kant van de snelweg dobberde een zwanenpaar op het rimpelloze water van de boerensloot.


Zo kwam ik bij het strandje aan het Valkenburgse meer.

Er was verder niemand anders, dus ik kan geen andere conclusie trekken, dat door mijn komst de Canadese ganzen mogelijk wat eerder het water op gingen.


Een stuk verderop zwommen een oude en een jonge fuut langs de rietkragen.

Zo kwam ik aan bij de Kwantum Hallen. Van 1984 tot 1986 sponsorde dit bedrijf een wielerploeg met onder andere Jan Raas, Joop Zoetemelk en Hennie Kuiper in de gelederen.

De jaren '70 en '80 waren de hoogtijjaren van het Nederlandse wielrennen. Wie goed kijkt naar de Peugeot-fiets ziet een onvervalst staaltje psychologische oorlogsvoering. Peugeot sponsorde in 1985 en 1986 een concurrerende wielerploeg.

Zadelpijn kreeg de Peugeotploeg niet, maar men moest wel de hele Tour op de pedalen staan....
Pas bij de Haagsche Schouwbrug kwam ik de eerste fietser en de eerste wandelaar tegen. Ik was duidelijk een vroege vogel.

Aan de noordoever van de Rijn kon je ook mooie ochtendtinten zien.



Over de busbrug liep ik weer naar de Stevenshof terug.

De volgende brug was de Schenkbrug.

Onderweg kwam ik deze mooie klimplant tegen.


Na een laatste pastelkleurig doorkijkje was ik bijna thuis na een loop van ruim 7 kilometer.

Ik maakte de toiletten schoon terwijl ik luisterde naar "Vroege Vogels", douchte me en om 9 uur zat ik alleen aan de ontbijttafel.
Ik zorgde ervoor om 11 uur bij mijn schoonmoeder te zijn, waarna ik met Ada naar de drukke Leidse binnenstad fietste. Daar druppelden de deelnemers over de finishlijn van de 100 Bruggenloop.

Een enkeling had daarmee de grootste moeite.

Wij gingen naar de Hooglandse kerk, waar Marianne Thieme in de Ekklesia een dienst leidde aan de hand van het gedicht "Wagenziek" van Marianne Dart.

De voormalige fractieleidster van de Partij voor de Dieren bleek een begenadigd (s)preekster.
Om 2 uur waren we weer thuis, waar we in de tuin aten op deze heerlijke nazomerdag, in Amerika vaak aangeduid als "Indian Summer".

Toen we net klaar waren met onze lunch, werden onze kleinzoons gebracht voor een logeerpartijtje. De jongste paste volledig in de sfeer van deze dag. Hij had een drietal dinoknuffels meegenomen....

Geen opmerkingen: