Klimaatfietsdag

Gisteren kreeg ik via iemand van "De Luchtfietsers" dit affiche toegestuurd.

Ada en ik wijzigden onze plannen voor vandaag. Wat niet veranderde was dat ik boodschappen deed bij "De Helianth" en mijn vrouw intussen naar de volkstuin ging, waar altijd wel wat te doen is. Om 12 uur fietste ik met wat brood naar de volkstuin toe.

Daar besloten we, gezien de weersverwachtingen, dat ik naar Den Haag zou fietsen en Ada zou melden, wanneer wij zouden vertrekken naar Tuinderij "Wijdehorst".

Ik reed in een T-shirt van de tuin af, maar na een paar kilometer ging het regenen en de regen hield ruim anderhalf uur aan.

Waar ik diverse "Luchtfietsers" verwacht had bij de ingang van het ministerie van Economische Zaken, was er om kwart over 1 nog niemand. 

Daar we om half 2 zouden gaan fietsen, wachtte ik nog ruim een kwartier, terwijl ik onder een afdak mijn brood at met dit uitzicht.

Het zag er naar uit, dat ik de enige klimaatfietser zou zijn. Nu had ik wel vaker in mijn eentje gedemonstreerd, dus ook al is het niet leuk, het kan wel.

Rond half 2 zag ik ineens allerlei politiebusjes naar de A12 rijden. Plotsklaps dacht ik: "Dat affiche is een afleidingmanoeuvre geweest. Ze hebben de A12 weer geblokkeerd!"
Ik fietste er naar toe en zag, dat het verkeer er vast stond, maar dat de sfeer zeer grimmig was. De M.E. kwam in vol ornaat met wapenschilden, terwijl ze onthaald werden door een regen van stenen en zwaar vuurwerk.


Een M.E.-er sommeerde me om het fietspad langs de A12 te verlaten, hetgeen ik maar deed.
Een plek tussen twee vechtende linies is meestal niet zo goed voor de volksgezondheid.
Bij Asterix en Obelix is het grappig, bij een menigte vechtlustige extremisten is het dat absoluut niet.






Ja, en als je dan de Prinsenvlag ziet, het oranje-blanje-bleu, dan weet iedereen met een beetje kennis van geschiedenis genoeg.

De vlag van de NSB is weer onder ons!
In de regen fietste ik via de rustige Landgoederenroute naar Wijdehorst toe.

Op dit terrein van Land van Ons werd het droog. Ada kwam net na mij aan. We dronken wat in het gebouw en daar ontmoetten we degene, die de Klimaatfietstocht had georganiseerd. Daar zich niemand had aangemeld, was ze direct naar de Wijdehorst gegaan. Daar was een andere fietsster, die datzelfde had gedaan. 

We wandelden over het terrein van Wijdehorst, waar de tuinders nieuwe ideeën opdeden zoals salie tussen de aardbeienplanten. Door de regen van de afgelopen weken gedijden de paddenstoelen erg goed.
Daar de zon inmiddels doorgebroken was, ging Ada nog een keer naar de volkstuin, terwijl wij met zijn drieën naar de Oogstwinkel pedaleerden.

Daar werkte ik het boodschappenlijstje van mijn vrouw af.

De fietsritten van de Klimaatfietsdag brachten het totaal van september in 20 dagen op 700 kilometer. Buiten een fietsvakantie is 35 kilometer per dag niet onaardig te noemen.